Ο θρυλικός Νίκος Ζήσης μίλησε για το νέο του πόστο στην Εθνική μπάσκετ και έδειξε για ακόμη μια φορά την αγάπη του για τη Γαλανόλευκη.

Πρόκειται για έναν θρύλο του μπάσκετ στη χώρα μας. Ο Νίκος Ζήσης, επιστρέφει στην Επίσημη Αγαπημένη, αυτή τη φορά από το πόστο του τεχνικού διευθυντή. Ονειρεύεται την κορυφή και πάλι, όπως αξίζει στην Εθνική Ελλάδας.

Ο Ζήσης, ήταν καλεσμένος της ισπανικής ομοσπονδίας και της FIBA στην κλήρωση για το Παγκόσμιο της U17 που έγινε στην Ανδαλουσία. Μίλησε στο «Malaga Hoy» για την προσπάθεια της Εθνικής Ελλάδος να επιστρέψει στο βάθρο μιας μεγάλης διοργάνωσης, αλλά και για τις μάχες Ελλάδας-Ισπανίας.

Αναλυτικά όσα είπε: 

Για την Εθνική ομάδα:

Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια δεν φέρνουμε καλά αποτελέσματα. Υπάρχει όμως τώρα μία εντελώς διαφορετική κατάσταση στην Ελληνική Ομοσπονδία. Τα πρόσωπα άλλαξαν για πρώτη φορά εδώ και πολλά χρόνια. Νομίζω πως με πολλή δουλειά και λίγη τύχη, θα μπορέσουμε να εμφανιστούμε ξανά σε Παγκόσμιο Κύπελλο και να είμαστε καλοί στα ευρωπαϊκά τουρνουά. Είμαι σίγουρος πως θα έρθει η στιγμή που θα επιστρέψουμε στην κορυφή».

Για το τι έκανε μετά την τελευταία του σεζόν στην ΑΕΚ, όπου έκλεισε την καριερα του:

«Από τον Νοέμβριο είμαι ο τζένεραλ μάνατζερ της Εθνικής Ελλάδας. Την ανδρική ομάδα, αλλά συνεργαζόμαστε με όλους στις μικρότερες, βοηθώντας σε ό,τι περνάει από το χέρι μου. Νιώθω πολύ χαρούμενος που έχω αυτήν την ευκαιρία. Η Εθνική ομάδα αποτελεί μεγάλο κομμάτι της καρδιάς μου. Ξεκίνησα πολύ νέος, από τα 16 μου. Ήταν σπουδαία εμπειρία και χαρά να κερδίσω μετάλλια σε όλες τις βαθμίδες. Μία ανεπανάληπτη εμπειρία. Χαίρομαι που είμαι εδώ. Προσπαθούμε να περάσουμε σε μία νέα εποχή στην Ομοσπονδία, να επιστρέψουμε ως ομάδα. Για χρόνια δεν είχαμε επιτυχίες. Μας έχουν λείψει. Θα κάνω τα πάντα για να βοηθήσω τη χώρα μου».

Για τις μάχες με την Ισπανία:

«Είδα τον Γκαρμπαχόσα, τώρα πρόεδρο της Ομοσπονδίας. Πολλές αναμνήσεις. Η Ισπανία ήταν πάντα το υψηλότερο εμπόδιο. Έπαιξα 15 καλοκαίρια με την Εθνική και τους κερδίσαμε μόνο μία φορά. Θυμάμαι καλά αυτή τη νίκη, ήταν στη Σλοβενία το 2013. Έχουμε, όμως, χάσει σπουδαία παιχνίδια, όπως τον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου το 2006. Και τον ημιτελικό του 2007 στο Ευρωμπάσκετ, εδώ στην Ισπανία. Ήταν μία σκληρή ήττα επειδή παίξαμε πολύ καλά, αλλά ο Ναβάρο μας έβαλε πολλά τρίποντα στο δεύτερο ημίχρονο. Τώρα που όλα τέλειωσαν για μένα, μπορώ να πω ότι ήταν ευχή να ανταγωνιστώ στο απίστευτο αυτό επίπεδο με ομάδες όπως η Εθνική Ισπανίας, η Γαλλία, η Team Usa».