Για την κρίσιμη αναμέτρηση της Μαρσέιγ με την Πόρτο μίλησε ο τεχνικός των Μασσαλών, Αντρέ Βίλας Μπόας.

Ο Βίλας Μπόας, θα βρεθεί σε ιδιαίτερη θέση όταν θα αντιμετωπίσει, ως προπονητής της Μαρσέιγ, τη μεγάλη του αγάπη, Πόρτο… Δεν το έκρυψε, άλλωστε, σε δηλώσεις του, ότι παραμένει οπαδός της πορτογαλικής ομάδας, μέσω της οποίας αναδείχθηκε.

Ο Αντρέ Βίλας Μπόας, μιλάει για την κρίσιμη αναμέτρηση της Τρίτης (3/11), που θα δώσει η Μαρσέιγ εναντίον των «Δράκων», για τον τρίτο όμιλο του Champions League, στον οποίο συμμετέχουν και ο Ολυμπιακός και η Μάντσεστερ Σίτι.

Ο Πορτογάλος τεχνικός, ο οποίος μετά από χρόνια, οδήγησε τους Μασσαλούς στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση, μίλησε στο γαλλικό πρακτορείο ειδήσεων AFP, για τα παιδικά του χρόνια: «Οταν ήμουν ένα μικρό αγόρι, ο σύζυγος της γιαγιάς μου, τον οποίο θεωρώ πραγματικό παππού μου, με έκανε Πόρτο από τα γεννοφάσκια μου».

Όμως στην πραγματικότητα, ο Μπόας ήταν μέλος της οικογένειας των «δράκων», πριν ακόμα γεννηθεί: «Οι δύο θείοι της αγγλίδας γιαγιάς μου, Μαργαρίτα Κένταλ, ήταν μαζί με τον Νικολάου Αλμέϊδα εκ των ιδρυτών της Πόρτο, το 1893».

Ο Βίλας Μπόας, θυμάται πως όταν ήταν εννέα ετών, έζησε την πρώτη του νίκη στο Champions League, το 1987: «Ως οικογένεια ήμασταν στο σπίτι του παππού μου για αυτή τη μεγάλη στιγμή με τα γκολ του Ματζέρ και του Ζουαρί».

Αργότερα, ως έφηβος άρχισε να πηγαίνει στο γήπεδο και συγκεκριμένα στην κερκίδα των οργανωμένων: «Περίπου στα 14, 15, ήμουν με τους Super Dragoes. Μεγαλώνοντας, ήθελα να είμαι στο πιο ζεστό μέρος των υποστηρικτών και άρχισα να πηγαίνω στο Superior Sud, του Das Antas. Υπήρχε μεγάλη αντιπαλότητα με την Σπόρτινγκ και με την Μπενφίκα. Ομως δεν ονειρευόμνουν να γίνω παίκτης, δεν είχα ταλέντο».

Όμως μια συνάντηση του άλλαξε την κατεύθυνση: «Όταν ήμουν 16 ετών, πλησίασα τον Μπόμπι Ρόμπσον, τον προπονητή εκείνη της εποχής. Γύριζα στο σπίτι από το σχολείο με το ποδήλατό μου, το έβαλα στο γκαράζ μου και είδα το αυτοκίνητό του να έρχεται. Παίρνω λίγο θάρρος για να του μιλήσω και να τον ρωτήσω γιατί ο Ντομίνγκος Πασιέντσια, ο αγαπημένος μου παίκτης, δεν παίζει, αφού κάνει πάντα την διαφορά όταν έρχεται από τον πάγκο. Ο Ρόμπσον με κάλεσε να πάω να δω την προπόνηση και άρχισα να νιώθω λίγο περισσότερο πάθος για όλη αυτήν την διαδικασία». Ο Μπόας στη συνέχεια, έγινε αναλυτής των αντιπάλων της Πόρτο και με την βοήθεια του μέντορά του, άρχισε να εκπαιδεύεται ως προπονητής.

Στη συνέχεια ακολούθησε η συνεργασία με τον Ζοσέ Μουρίνιο: «Όταν ο Ζοσέ ανέλαβε την Πόρτο 2002, εγώ προπονούσα την ομάδα U12. Ήταν η χρονιά μου για να ξαναρχίσω με τα μικρά, ήμουν λίγο απογοητευμένος από αυτό. Ζήτησα από τον Ζοσέ να μου δώσει μια ευκαιρία. Μου την έδωσε και αυτό άλλαξε την ζωή μου». Ως βοηθός του «Mou», ο Μπόας κατέκτησε το Champions League του 2004 μετά την νίκη με 3-0 επί της Μονακό, στον τελικό της διοργάνωσης.

Αργότερα ακολούθησε πληθώρα τίτλων όπως πρωταθλήματα, κύπελλα, Σούπερ Καπ και Europa League, με «μια πορνογραφική ομάδα», όπως λέει είχε στις τάξεις της τους Χαλκ, Φάλκαο, Ροντρίγκεζ, Μουτίνιο, Φερνάντο, Οταμέντι. «Μία από τις καλύτερες ομάδες στον κόσμο», όπως λέει με υπερηφάνεια.

Μετά τις εμπειρίες στην Τσέλσι, στην Τότεναμ, στην Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης και στην Σανγκάη της Κίνας, ο έμπειρος προπονητής, αποφάσισε να επιστρέψει στην Μαρσέιγ και τώρα καλείται να αντιμετωπίσει την «ομάδα της καρδιάς του»: «Είναι δύσκολο, γιατί στην άλλη πλευρά υπάρχουν άτομα με τα οποία είμαστε συγγενείς, υπάρχει η οικογένειά μου δίπλα. Αλλά διατηρώντας τον επαγγελματισμό, θα προσπαθήσω να νικήσουμε».

Τέλος ο Μπόας εκφράζει την επιθυμία στο μέλλον να γίνει πρόεδρος στην Πόρτο.