RADIO
Χρήστος Σούτος
Ο Παναθηναϊκός έκλεισε την χρονιά αήττητος κόντρα στον πρωταθλητή Ολυμπιακό υποχρεώνοντας τον σε δύο ήττες. Γράφει ο Χρήστος Σούτος.
Ένας εξαιρετικός Παναθηναϊκός στο Γεώργιος Καραϊσκάκης υποχρέωσε τον αιώνιο αντίπαλο του στην πρώτη φετινή εντός έδρας ήττα του στην Ελλάδα. Οι πράσινοι μάλιστα είναι αυτοί, που έχουν οδηγήσει την ομάδα του Πέδρο Μαρτίνς στις δύο από τις τρεις ήττες της στην τρέχουσα σεζόν στην Superleague. Συνυπολογίζοντας και το γεγονός ότι σε τέσσερα ματς ο Παναθηναϊκός έχει δεχθεί μόλις ένα και αυτό πολύ τυχερό γκολ από τους ερυθρόλευκους, εύκολα αντιλαμβάνεται ότι το επίτευγμα του είναι το λιγότερο εντυπωσιακό. Μία ομάδα που δεν χτίστηκε για να πάρει πρωτάθλημα, που υπολείπεται σημαντικά σε ποιότητα από το σύνολο του Πορτογάλου προπονητή, κατάφερε να πάρει τον αέρα του επί τρία συνεχόμενα χρόνια κυρίαρχου στην κούρσα για τον τίτλο.
Πριν την έναρξη του παιχνιδιού πολλοί έλεγαν ότι οι γηπεδούχοι θα κατεβάσουν αρκετές ρεζέρβες όπως έπραξαν και στο παιχνίδι στο Κλεάνθης Βικελίδης. Δεν είδαμε κάτι τέτοιο. Αντίθετα ο Πέδρο Μαρτίνς έβαλε πολλούς βασικούς με σκοπό να πάρει το αιώνιο ντέρμπι. Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς όμως του πήρε την ταυτότητα. Ο Σέρβος τεχνικός του τριφυλλιού χτύπησε εκεί που ο Ολυμπιακός πονάει. Στο γρήγορο transition των αντιπάλων του.
Το θέμα ήταν να το κάνει με το σωστό τρόπο και να εκμεταλλευτεί τους χώρους. Έτσι βρήκε και το πρώτο του γκολ με τον Παλάσιος. Έτσι θα μπορούσε να σκοράρει και άλλες φορές στο πρώτο ημίχρονο αν δεν υπήρχε ο Βατσλικ. Από την στιγμή που προηγήθηκε ο Παναθηναϊκός διαχειρίστηκε τους χώρους και τον χρόνο μέχρι την ανάπαυλα ιδανικά. Μοναδική ουσιαστική απειλή το σουτ του Ροντρίγκεζ που έβγαλε ο Μπρινιόλι στα χασομέρια.
Οι πράσινοι ευτύχησαν να πετύχουν και δεύτερο γκολ νωρίς στην επανάληψη από στημένη φάση με τον Σενκεφέλντ. Άλλος ένας τομέας που ο Ολυμπιακός έχει πληγωθεί πολλές φορές φέτος. Ο Γιοβάνοβιτς είδε την ομάδα του να ακολουθεί πιστά το πλάνο του και η είσοδος του Ρούμπεν Πέρεθ αντί του επιπόλαιου Αλεξανδρόπουλου ηρέμησε το κέντρο των πρασίνων και γλίτωσε τους φιλοξενούμενους από τα χειρότερα. Ο νεαρός χαφ μοιάζει να μην αποκτά εμπειρίες. Είναι απίστευτο πως αντιδρά γνωρίζοντας ότι έχει ήδη μία κίτρινη κάρτα.
Θα μου πείτε είδε τον Αβραάμ να μην τιμωρείται με δεύτερη κάρτα και ζήλεψε. Η μείωση του σκορ ήταν περισσότερο συγκυριακή παρά αποτέλεσμα οργανωμένης προσπάθειας των ερυθρόλευκων. Τυχερό γκολ που προέκυψε από στημένη φάση μετά από την συνήθη κλασική διακοπή στο Γεώργιος Καραϊσκάκης από το άναμμα πυρσών και καπνογόνων. Για να είμαστε ειλικρινείς τις πιο πολλές φορές κακό κάνει στον Ολυμπιακό το εν λόγω σκηνικό. Σήμερα πάντως, με βάση και την εικόνα του ματς, μάλλον τον βοήθησε.
Το φετινό αήττητο του Παναθηναϊκού κόντρα στον αιώνιο αντίπαλο δείχνει ότι η ομάδα βαδίζει σωστά, αλλά ακόμα υπάρχει απόσταση από τον Ολυμπιακό και αυτή δεν καλύπτεται με μία ή δύο νίκες. Θέλει μεταγραφές, θέλει ενίσχυση, θέλει ενέσεις ποιότητας, θέλει παίκτες ενδεκάδας. Όλα τα υπόλοιπα είναι ωραία, όμως, δεν αρμόζουν στο μέγεθος του συλλόγου. Κρατάμε τα θετικά, αλλά δεν επαναπαυόμαστε. Φέτος η ομάδα έπρεπε να βγει Ευρώπη και μόνο αν αυτοκτονήσει στα δύο εναπομείναντα παιχνίδια δεν θα το πετύχει. Μπροστά της έχει και την πρόκληση του Κυπέλλου. Ας τελειώσει η σεζόν όπως πρέπει και μετά μιλάμε για το τι χρειάζεται και που. Η εικόνα στα play- off είναι πολύ ενθαρρυντική και γεμίζει με αισιοδοξία τον κόσμο, αλλά η έλλειψη ποιοτικών εναλλακτικών λύσεων φωνάζει.
Πριν από 19 χρόνια η ομάδα του Παναθηναϊκού είχε, με ευθύνη της τότε διοίκησης, παίξει τον ρόλο του πρόβατου στην σκηνή του σφαγείου που είχε φτιαχτεί για να πανηγυρίζει ο Ολυμπιακός το έβδομο στη σειρά πρωτάθλημα του. Σαφώς και η νίκη στο Καραϊσκάκης δεν έχει την ίδια βαρύτητα, μην ξεχνάμε ότι τότε κρίθηκε σε συνθήκες ζούγκλας ένας τίτλος, όμως κάποιες στιγμές η ιστορία δίνει αφορμές για νέα ξεκινήματα. Προσθέστε ότι τελευταία φορά που οι πράσινοι είχαν κάνει διπλό στο Φάληρο ήταν την χρονιά (2014) που σήκωσαν το Κύπελλο πάλι με αντίπαλο τον ΠΑΟΚ όπως και φέτος. Μοιάζει οι οιωνοί να είναι μαζί μας….
