Το οκτώ στα οκτώ είναι από μόνο του τεράστιο επίτευγμα. Ο Παναθηναϊκός του Ιβάν Γιοβάνοβιτς έχει ξεπεράσει κάθε προσδοκία σε αυτό το ξεκίνημα της σεζόν. Ακόμα και ο πιο φανατικός οπαδός της ομάδας δύσκολα θα πόνταρε ότι μετά από οκτώ αγωνιστικές και δύο ντέρμπι, το τριφύλλι θα είχε μηδενικές απώλειες και θα κοίταζε αφ’υψηλού όλους τους διεκδικητές του τίτλου. Το θέμα είναι ο Παναθηναϊκός να καταλάβει ότι άλλαξε επίπεδο, ότι η πίστα δυσκόλεψε και να αντιληφθεί τι τον περιμένει από εδώ και πέρα.

Νομίζω ότι χθες κατάλαβαν όλοι στον Παναθηναϊκό τι γίνεται. Ο Παναθηναϊκός των προηγούμενων χρόνων, ο φτωχός συγγενής, ο απλώς συμμετέχων στο πρωτάθλημα δεν θα απασχολούσε κανέναν. Έχανε, κέρδιζε ένα και το αυτό. Ο φετινός όμως, είναι άλλο πράγμα. Τώρα όλοι ασχολούνται μαζί του. Πόσα πέναλτι πήρε, γιατί τα πήρε, πως παίζει, αν είναι τυχερός, αν έχει κάνει συμμαχίες. Τι φαίνεται στη πράξη; Τον αντιμετωπίζουν ως διεκδικητή, τον χτυπούν, αγωνίζονται απέναντι του λες και παίζουν τελικό Παγκοσμίου Κυπέλλου. Μετά τον Αστέρα στη Λεωφόρο, ήρθε και η Λαμία να αποδείξει ότι το σκηνικό άλλαξε. Το πήραν το μήνυμα οι πράσινοι ή όχι;

Πάμε και στον διαιτητή. Τι να πει κανείς; Επέτρεψε το σκληρό παιχνίδι με αποτέλεσμα να έχουμε τόσες τραυματισμούς παικτών που φθάνουν για ένα γύρο όχι ένα ματς. Προς Θεού δεν λέω πως ο Τρουΐγε ή ο Άιτορ χτύπησαν από αντιπάλους. Ούτε ότι ο παίκτης της Λαμίας ήθελε να χτυπήσει τον Τσέριν. Η αλήθεια είναι όμως, πως αν ο Φωτιάς είχε κάνει σωστή χρήση των καρτών και τιμωρούσε τα σκληρά μαρκαρίσματα και την δυναμική ορισμένων επαφών, θα είχαμε γλιτώσει αρκετά από όσα είδαμε στο ΔΑΚ Λαμίας. Είναι απορίας άξιο πως οι γηπεδούχοι τελείωσαν το ματς χωρίς κόκκινη κάρτα.

Η νίκη σημαντική, αλλά πλέον το ίδιο και τα προβλήματα. Ο Παλάσιος και ο Άιτορ φαίνεται να είναι σε καλύτερη θέση σε σχέση με τους υπόλοιπους, χωρίς τίποτα να είναι σίγουρο για την άλλη Κυριακή. Ο Τρουΐγε μάλλον χτύπησε σοβαρά. Ο Ιωαννίδης έχει κάταγμα στη μύτη και βλέπουμε. Ο Τσέριν αντικαταστάθηκε για προληπτικούς λόγους κυρίως. Είναι δύσκολη η κατάσταση, αλλά ο Γιοβάνοβιτς έχει χτίσει μια ομάδα που είναι ικανή να βρίσκει λύσεις σχεδόν σε κάθε πρόβλημα. Το ντέρμπι με τον Άρη την επόμενη εβδομάδα είναι ακόμα ένα κομβικό παιχνίδι. Όσο κερδίζουν οι πράσινοι τόσο φορτώνονται με άγχος οι ανταγωνιστές.

Το ματς πήγε όπως το ήθελε η ομάδα του Σέρβου κόουτς. Πίεση από το πρώτο λεπτό, καλή κυκλοφορία της μπάλας και προσπάθεια εκμετάλλευσης των κενών χώρων. Η κίνηση του Ιωαννίδη, η αντίστοιχη του Σάντσεζ και η ασίστ του Μπερνάρ έφεραν τον Παλάσιος φάτσα με το γκολ και ο Αργεντινός δεν λάθεψε. Μετά ήταν λογικό να απλοποιηθούν τα δεδομένα για τον Παναθηναϊκό. Εάν δεν υπήρχαν και οι αναποδιές με τους τραυματισμούς, λογικά το ματς θα είχε τελειώσει γρηγορότερα για το τριφύλλι. Σε ένα ακόμα παιχνίδι οι παίκτες του Ιβάν Γιοβάνοβιτς κυκλοφόρησαν την μπάλα με ηρεμία και βάση σχεδίου. Ο Μπερνάρ προσαρμόζεται και αυτό θα βοηθήσει τον Παναθηναϊκό να βρίσκει ευκολότερα το γκολ κόντρα σε κλειστές άμυνες. Το ίδιο θα βοηθήσουν και οι στημένες φάσεις. Από το κομμάτι αυτό, το τριφύλλι δεν παίρνει και πολλά πράγματα.

Μέχρι την διακοπή δεν μένουν και πολλά ματς. Μένουν, όμως, δύσκολα και απαιτητικά ματς. Δύο ντέρμπι, εντός έδρας πάντως, με Άρη και Ολυμπιακό, δύο επικίνδυνες έξοδοι σε Βόλο και Αγρίνιο και τελευταίο με τον Ατρόμητο στη Λεωφόρο. Εύκολο δεν είναι το πρόγραμμα, αλλά μήπως έως τώρα ήταν; Στόχος για την ομάδα πρέπει να είναι να διατηρήσει μια διαφορά κοντά στους πέντε πόντους έως την διακοπή. Δεν είναι απλό, άλλο δεν είναι και ακατόρθωτο. Την ίδια ώρα υπάρχουν αρκετά ντέρμπι μεταξύ των υπολοίπων, γεγονός που μπορεί να διευκολύνει τα σχέδια του τριφυλλιού. Τέλος πάντων, πάμε εβδομάδα με την εβδομάδα, αντίπαλο με τον αντίπαλο και βλέπουμε. Έως τώρα η εκκίνηση είναι το λιγότερο φανταστική.