Αρνείται να χάσει, έχει πλουραλισμό στην επίθεση και την σφραγίδα του Γιώργου Μπαρτζώκα αυτός ο Ολυμπιακός. Γράφει ο Τόλης Λεούσης.

Στο ίδιο μοτίβο ο Ολυμπιακός στο ματς με την Μακάμπι όπως και με την Αρμάνι. Νωχελικός επιθετικά, σταμάτησε Γουίλμπεκιν, Ντόρσεϊ, όμως είδε τους… παγκίτες του Σφαιρόπουλου να τον πληγώνουν. Ο Χάντερ έμοιαζε σαν στο σπίτι του, ο Τζόουνς ήταν η… αποκαλυψη των φιλοξενούμενων.

Ο Ολυμπιακός ήταν καλός αμυντικά, όχι όμως έξυπνος.

Τα φάουλ παιδιά. Τα φάουλ. Δεν γίνεται να έχεις απέναντί σου ομάδες όπως η Μακάμπι, να μην τις κόβεις τον ρυθμό και να την αφήνεις να σε «εκτελεί» κατ’ αυτόν τον τρόπο (15-22).

Τι έγινε μετά; Άλλος Ολυμπιακός στο β δεκάλεπτο. Η παρουσία του Τσαρλς Τζένκινς στο παρκέ μεταμόρφωσε τους Ερυθρόλευκους από το πρώτο λεπτό της παρουσίας του στο ματς. Απέδειξε με τον πιο πειστικό τρόπο γιατί βρίσκεται στον Πειραιά. Ουσιαστικά απάντησε σε όσους αμφισβήτησαν τον ρόλο του στο νέο Ολυμπιακό του Γιώργου Μπαρτζώκα.

Οι Πειραιώτες έκλεισαν το πρώτο μισό με 10 ασίστ, 4 λαθη, 46% στα τρίποντα (7/15) και 62,5% στα δίποντα.
Μελανό τους σημείο; Όπως προείπα, τα φάουλ. Με τρία έκλεισαν την πρώτη περίοδο, με 7 πήγαν στα αποδυτήρια στο σύνολο, με το τελευταίο να έρχεται από τον Γιαννούλη Λαρεντζάκη με 13 δευτερόλεπτα για τη λήξη του ημιχρόνου.
Επιστρέφοντας στο ματς οι Πειραιώτες προσπέρασαν με 10 πόντους. Ίσως αυτή η διαφορά ήταν και αιτία για να πληγωθεί ο εγωισμός των φιλοξενούμενων. Να θυμώσουν και να σκληρύνουν αμυντικά.

0 Γιάννης Σφαιρόπουλος απάντησε με το ίδιο νόμισμα. «Ξύλο» στο «ξύλο» και το παιχνίδι έγινε ροντέο. Η αλήθεια είναι πως για την περίοδο που διανύουμε, η ποιότητα της αναμέτρησης ήταν πάνω από το αναμενόμενο. Απίστευτο ματς, η ένταση στα κόκκινα, οι δύο ομάδες να αρνιούνται να ηττηθούν.

Από.. σπόντα η μπάλα ήρθε στα χέρια του… μαινόμενου Ουίλμπεκιν και το ματς ήταν έτοιμο για παράταση.
Ο Ολυμπιακός στο τέταρτο δεκάλεπτο έκανε ακριβώς το αντίθετο από τα προηγούμενα τρία σχετικά με τα φάουλ. Οδήγησε από τις αρχές τις περιόδου στις βολές την Μακάμπι, δίνοντας της το… μαξιλαράκι γρήγορα.

Στο τέλος μίλησε το ένστικτο του… δολοφόνου Χάρισον. Κρύο αίμα. Μετάδοση έκανα, 200 σφυγμούς είχα και αυτός πιο… ζόμπι από ποτέ. Ακόμα την ώρα που πήρε την προσπάθεια και εκτόξευσε από τον πάγκο τους συμπαίκτες του που πανηγύρισαν το τρίποντό του ως τίτλο Ευρωλίγκας, αυτός πιο ήρεμος από ποτέ.

Άαρον Χάρισον για τρεις και τέλος.

Ο Ολυμπιακός κρατάει την αντίδραση από την ήττα από την Ζαλγκίρις, τρέχει ένα 3-0 σερί και πηγαίνει στο Μόναχο για να αντιμετωπίσει την Μπάγερν που έφυγε θριαμβεύτρια από την Πολη.

Ο ΧΑΡΙΣΟΝ ΤΟ BUZZER,Ο ΣΑΣΑ ΜVP
Ο Γιώργος Μπαρτζώκας βλέπει το δημιούργημά του και… χαμογελάει. Δεν είναι οι ευδιάκριτοι ρολοι που τον κάνουν υπερήφανο. Είναι η πολύπλευρη επίθεση και τα κρυφά χαρτιά που βγάζει διαρκώς από το μανίκι του.

Από τον Πρίντεζη στον Βεζένκοφ, από τον Σλούκα στον Σπανούλη, από τον ΜακΚίσικ στον Χάρισον.

Ο Έλληνας τεχνικός είναι στην ευχάριστη θέση στο ρόστερ του αθλητές που… δαγκώνουν πίσω και εκτελούν μπροστά. Ευλογία λέγεται αυτό και ο Ολυμπιακός μάζεψε μία ακόμα νίκη στο σακούλι του, χάρη στο ρόστερ του και την αυταπάρνησή του.

Ο Άαρον Χάρισον μοιραία με το τρίποντό του είναι ο MVP της αναμέτρησης, όμως ο Σάσα Βεζένκοφ ήταν αυτός που τράβηξε το… κουπί και απέδειξε πως δικαίως έμεινε Ερυθρόλευκος, αφού ο προπονητής του βλέπει στο πρόσωπό του έναν ηγέτη.

ΥΓ1 Ο Κώστας Παπανικολάου δεν σκόραρε. Και; Έπαιξε άμυνα, πίεσε, δημιούργησε και ήταν ο κορυφαίος σε ασίστ κλείνοντας το ματς με 6 τελικές πάσες. Θα μπουν και τα καλάθια.

ΥΓ2 Το ίδιο και ο ΜακΚίσικ. Δεν ήταν όπως με την Αρμάνι στην επίθεση. Και; Ο Αμερικανός γκαρντ «κατάπιε» τον Ουίλμπεκιν στο πρώτο ημίχρονο. Όπως είπε ο Γιώργος Κογκαλίδης μετά το τέλος του ματς. Πλέον είναι παίκτης Ευρωλίγκας.

ΥΓ3 Το μάτι του Μπαρτζώκα. Ο Χασάν Μάρτιν απαντάει σε όσους τον αμφισβήτησαν. Αν βελτιώσει κάποια σημαντικά στοιχεία του παιχνιδιού του (βολές, τα φάουλ εμπειρίας και τα… αέρινα σκριν), θα μιλάμε για έναν παίκτη που θα μας κάνει να ξεχάσουμε αθλητικούς σέντερ που περάσαν από τον Πειραιά. Έχω τρελαθεί με τα τελειώματά του. Δεν θυμάμαι άλλον ψηλό με τέτοια επαφή με το καλάθι. Αν και οι βολές του είναι τεράστια αδυναμία για το παιχνίδι του. Στη θέση του θα περνούσα ώρες να εκτελώ βολές.