Ο Σωτήρης Γεωργίου ακτινογραφεί τον φετινό Παναθηναϊκό και καταγράφει τι ρεαλιστικά μπορεί να περιμένει ο κόσμος του από αυτόν για την νέα αγωνιστική χρονιά.

Όπως έχω ξαναπεί μια χαρά συμπεράσματα βγάζει αυτός που ξέρει και βλέπει πραγματικά μπάσκετ,από τα φιλικά παιχνίδια. Σιγά μην περιμένουμε το τέλος της σεζόν για να κάνουμε ταμείο…Άλλωστε ο πραγματικός δημοσιογράφος είναι για να προβλέπει και όχι για να καταγράφει. Και ανάλογα με τα δεδομένα που αλλάζουν(αλλαγές ,μεταγραφές,τρόπος δουλειάς κτλ)να αναθεωρεί τις εκτιμήσεις του. Ο φετινός Παναθηναϊκός με την επιστροφή του κόσμου και την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας από τον έμπειρο Δημήτρη Πρίφτη ,ξεκινά την σεζόν από καλύτερη αφετηρία αλλά δεν πρέπει να περιμένει και πολλά αν είναι ρεαλιστής

Με ένα από τα χαμηλότερα μπάτζετ πρέπει  να κρατάς χαμηλό προφίλ

Ο Παναθηναϊκός εδώ και σχεδόν μια 10ετία πια αγνοεί τα Φ4 αλλά εσχάτως και τα πλέι οφς. Και όχι άδικα. Η αποχώρηση από τα διοικητικά(παραμένει βέβαια ο ιδιοκτήτης),του Δημήτρη Γιαννακόπουλου,επέφερε αναπόφευκτα και την μείωση του μπάτζετ. Σε επίπεδο εσόδων-εξόδων. Όσο σωστά και αν κινείται στο κομμάτι αυτό η ομάδα,το μπάτζετ του ΠΑΟ είναι και φέτος ένα από τα μικρότερα της Ευρωλίγκα. Και ομάδες που κάποτε τον έβλεπαν με τα ..κυάλια,όπως ο Ερ Αστέρας και η Ζάγκιρις,έκαναν καλύτερες κινήσεις από αυτόν.

Μπορείς και με χαμηλό μπάτζετ να παίξεις μπάσκετ

Ο Ερυθρός Αστέρας μπόρεσε και πήρε τον Κάλινιτς του 1εκ μέχρι πέρσι αλλά και τον πόιντ Ουόλτερς,ενώ η Ζάλγκιρις πήρε πίσω από τη Φενέρ τον Ουλανόβας του επίσης 1εκ(πέρσι) και έφερε και τον ΝΒΑερ Μουντιό!  Αυτά από μόνα τους δείχνουν ότι ο ΠΑΟ δεν έχει καμία ομάδα εύκολα από κάτω του και η περσινή χειρότερη χρονιά του με την 16η θέση,είχε λογική και φέτος δεν έχει διαφοροποιηθεί και πολύ. Γιατί μπορεί τα μπάτζετ να μην παίζουν μπάσκετ,αλλά σίγουρα φτιάνεις καλύτερο φαγητό με τα καλύτερα υλικά και μπασκετικά θαύματα δεν γίνονται κάθε μέρα. Στην ..τελική μπορείς μια ομάδα των 10εκ να την κάνεις να πάρει τίτλο,αλλά των 6εκ είναι ακόμα πιο δύσκολα να πάει Φ4

Σε  αυτά που που ποντάρει φέτος

Ο φετινός Παναθηναϊκός ποντάρει στον κόσμο του που έστω και μερικώς επιστρέφει μετά την πανδημία. Σίγουρα η έδρα για τον ΠΑΟ είναι καθοριστικής σημασίας και θα του δώσει κάποιες νίκες. Η παρουσία επίσης του έμπειρου πια Δημήτρη Πρίφτη είναι θετική. Δεν είναι …μάγος αλλά είναι μεθοδικός και πιο έμπειρος από το …πείραμα Βόβορα πέρσι που δεν έπιασε ή από τον μεσούσης της σεζόν διαδοχό του Κάτας που ήταν εκτός κλίματος παντελώς. Ακόμα η ομάδα γέμισε το πάγκο της και την περιφερειά της σε σχέση με πέρσι. Βέβαια όχι και με την καλύτερη ποιότητα.

Στα θετικά ο Φλόιντ που είναι για τα κυβικά του ένας …τίμιος(αλλά και άπειρος λογικά)αθλητικός ψηλός που θα βοηθήσει . Και η εμπειρία πια για την θέση “3” και για 10′ του Κασελάκη που έχει μπει στο ρόλο του και θα δώσει ανάσες στον ηγέτη πια Παπαπέτρου που προσπαθεί με την σειρά του και να βρει ατομικές φάσεις και να δημιουργήσει.

Τα προβλήματα που τον …φρενάρουν

Ο ΠΑΟ δεν έχει την μεγάλη ποιότητα. Το δίδυμο Παπαπέτρου-Παπαγιάννη είναι από τα καλά στην Ευρώπη στο 3-5,αλλά έχασε τον Μήτογλου στο “4” πάνω στην εξελιξή του. Ο Γουάιτ και ο Έβανς στην θέση θα γεμίσουν το ρόστερ αλλά δεν έχουν την τόσο υψηλή ποιότητα για μεγάλα πράματα . Ο ΠΑΟ δεν έχει τρίποντο σοβαρό από την θέση “4”,η φροντ λάιν του γενικά δεν δημιουργεί και δεν έχει και το καλύτερο ποστ παιχνίδι(αν και το έχει κάπως βελτιώσει σε σχέση με πέρσι).  Κλειδί είναι αν θα μπορέσει ο Νέντοβιτς να βρει το καλό του πρόσωπο και αν θα έχει πάλι τραυματισμούς καθώς παραμένει ο πλέον αξιόπιστος σκόρερ. Επίσης το να βρει την θέση του ο Ρος που δεν έχει φέτος την ανάγκη να “βαφτιστεί” πλέι μέικερ. Το πρόβλημα του ΠΑΟ παραμένει η δημιουργία καθώς οι Πέρι-Μέικον και ειδικά ο δεύτερος φτιάχνουν φάσεις για τους ίδιους και είναι περισσότερο(ειδικά ο Μέικον) δυάρια.

Τα νεκρά διαστήματα στην επίθεση

Ο Πρίφτης ψάχνει κλασικό άσο,. Αυτό γιατί ο ΠΑΟ θα έχει με τον Πέρι περισσότερο πικ εν ρολ αλλά όχι τόσο αξιόπιστο για υψηλό επίπεδο. Επίσης θα παίζει με το τρανζίσιον και τις μπούκες Πέρι,Νέντοβιτς,Μέικον αλλά αυτό δεν αρκεί καθώς κανείς δεν είναι σούπερ σταρ. Μάλιστα ειδικά Νέντοβιτς -Μέικον θέλουν την μπάλα στα χέρια και είναι δύσκολη η συνυπαρξή τους. Τα σχήματα με Ρος και Παπαπέτρου στο 2-3 είναι αρκετά “βαριά” καθώς δεν έχουν ατομικές φάσεις και τρίπλα. Συνεπώς ο ΠΑΟ όπως είδαμε και στα φιλικά και το Σούπερ Καπ θα έχει νεκρά διαστήματα στην επίθεση. Ειδικά όταν δεν έχει μακρινό σουτ που δεν δέιχνει ότι βελτίωση(ίσως και μείωσε με την απώλεια του Χεζόνια). Επίσης το πρόβλημα στην περιφερειακή άμυνα όπως έδειξαν τα 14/30τρ του Προμηθέα την Κυριακή όσο και αν πιέζει ο Πέρι και υπάρχει και ο Ρος,είναι σοβαρό.

Η ρεαλιστική προσέγγιση

Μετά από όλα αυτά είναι φανερό ότι ο φετινός Παναθηναϊκός είναι καλύτερος. Δεν ξέρουμε τι πόιντ θα πάρει καθώς ψάχνει και αν μπορεί να του δώσει το κάτι παραπάνω. Αυτή η ομάδα πχ αν είχε λεφτά και έπαιρνε τον ελεύθερο Μάικ Τζέιμς θα γινόταν αυτομάτως ομάδα για παλέψει για πλέι οφς. Ο ΠΑΟ θα κάνει καλές νίκες αλλά θα έχει και πολλές κακές ήττες και θα παλεύει σε όλα τα ματς νομίζω. Θα είναι ανταγωνιστικός αλλά με ταβάνι λόγω μπάτζετ αλλά και ενίσχυσης των άλλων μικρομεσαίων ομάδων  σε σχέση με αυτόν. Ο κόσμος του ΠΑΟ δεν πρέπει να ξεχνά ότι η ομάδα είναι σε μεταβατική περίοδο. Xωρίς τον ισχυρό παίκτη στην δίοικηση(σε πόρους εννοώ). Αν παλέψει να είναι κοντά στο γκρουπ των ομάδων που διεκδικούν πλέι οφς ,μέχρι τέλους θα είναι καλή η σεζόν. Να μπει στα πλέι οφς με τα σημερινά δεδομένα δείχνει πολύ πολύ δύσκολο.