Ας θυμηθούμε μαζί τις προηγούμενες αναμετρήσεις ανάμεσα ισπανικές και αγγλικές ομάδες σε τελικό Τσάμπιονς Λιγκ. Γράφει ο Κώστας Σαρδέλης.

Οι ώρες πλησιάζουν και η αγωνία κορυφώνεται, για το μεγαλύτερο ετήσιο ποδοσφαιρικό γεγονός του πλανήτη. Τον τελικό του ΟΥΕΦΑ Τσάμπιονς Λιγκ. Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος δύο ομάδες θα δώσουν τη «μάχη» για να κατακτήσουν την κούπα με τα «μεγάλα αυτιά». Στην «πόλη του φωτός» Ρεάλ Μαδρίτης και Λίβερπουλ συνθέτουν το ζευγάρι του τελικού, σε μία αγγλοισπανική μονομαχία.

Αυτή όμως δεν θα είναι η πρώτη φορά που θα γίνει τελικός Τσάμπιονς Λιγκ ανάμεσα σε Ισπανικό και Αγγλικό σύλλογο. Συγκεκριμένα  θα είναι η έκτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο.  Ας κάνουμε λοιπόν, ένα ταξίδι στον χρόνο και να θυμηθούμε παρέα τις προηγούμενες πέντε αναμετρήσεις.

Λιβερπουλ – Ρεαλ Μαδρίτης 1981: Το τρίτο της Λίβερπουλ και ο θρύλος Μπομπ Πέισλι

Η πρώτη φορά, θυμίζει αρκετά τον φετινό τελικό, καθώς Ρεάλ Μαδρίτης και Λίβερπουλ βρέθηκαν αντιμέτωπες το 1981 στον τελικό του Παρισιού, για το Κύπελλο Πρωταθλητριών. Τότε η ομάδα του ομάδα του Μπομπ Πέισλι ήταν αυτή που επικράτησε αυτής του Βούγιαντιν Μπόσκοφ, με σκορ 1-0. Το μοναδικό γκολ της αναμέτρησης πέτυχε ο αριστερός οπισθοφύλακας της Λίβερπουλ, Άλαν Κένεντι, στο 82^ο λεπτό.

Με αυτόν τον τρόπο η Λίβερπουλ έγινε η πρώτη Αγγλική ομάδα, που κατέκτησε το τρίτο της ευρωπαϊκό τρόπαιο. Επίσης ο Μπομπ Πέισλι, έγινε ο πρώτος προπονητής που κέρδισε το τρόπαιο τρεις φορές.

Μπαρτσελόνα – Άρσεναλ 2006: Η πρώτη αποβολή σε τελικό και οι «χρυσές» αλλαγές του Ράικαρντ

Ο δεύτερος τελικός άργησε να ξαναέρθει. Συγκεκριμένα πέρασαν 25 ολόκληρα χρόνια ώστε να βρεθούν αντιμέτωπες, σε τελικό Τσάμπιονς Λιγκ/Κυπέλλου Πρωταθλητριών, ομάδες από Αγγλία και Ισπανία. Οι ομάδες και το γήπεδο άλλαξαν, η πόλη όμως παρέμεινε ίδια. Αυτή τη φορά, Μπαρτσελόνα και Άρσεναλ, αναμετρήθηκαν στο Σταντ ντε Φρανς, εκεί όπου θα γίνει και ο φετινός τελικός.

Μεγάλη νικήτρια αναδείχθηκε η Μπαρτσελόνα, όπου κατάφερε να ανατρέψει το εις βάρος της 0-1 σε 2-1. Οι «κανονιέρηδες» είχαν μείνει με δέκα παίκτες από το 18^ο λεπτό. Με τον Γενς Λέμαν να γίνεται ο πρώτος ποδοσφαιριστής που αποβάλλεται  σε τελικό Ευρωπαϊκού Κυπέλλου. Παρόλα αυτά το σκορ άνοιξε η ομάδα του Αρσέν Βενγκέρ στο 37’, με τον Σολ Κάμπελ να χρίζεται σκόρερ. Η ομάδα του Φρανκ Ράικαρντ ισοφάρισε αρχικά στο 76’ με τον Σαμουέλ Ετό, ολοκληρώνοντας την ανατροπή στο 80’ με το γκολ του Μπελέτι που είχε περάσει ως αλλαγή εννιά λεπτά νωρίτερα. Κοινός παρονομαστής των δύο τερμάτων ήταν ο Χένρικ Λάρσον, ο οποίος σέρβιρε και τις δύο ασσίστ, έχοντας έρθει από τον πάγκο στο 61’.

Μπαρτσελόνα – Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ 2009: Το πρώτο Τσάμπιονς Λιγκ του Πεπ Γκουαρδιόλα ως προπονητής

Τρία χρόνια αργότερα η Μπαρτσελόνα έδωσε ξανά το παρών σε τελικό Τσάμπιονς Λιγκ, αντιμετωπίζοντας και πάλι Αγγλική ομάδα. Αυτή τη φορά το ζευγάρι του τελικού, που διεξάχθηκε στο Ολίμπικο της Ρώμης, συμπλήρωνε η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον.

Οι «μπλαουγκράνα» του Πεπ Γκουαρδιόλα ήταν οι απόλυτοι κυρίαρχοι στον αγωνιστικό χώρο. Στο 10’ ο Σαμουέλ Ετό άνοιξε έκανε το 1-0, σκοράροντας για δεύτερο διαδοχικό τελικό στην καριέρα του. Έπειτα από μία ώρα αγώνα (70’) ο Λιονέλ Μέσι διπλασίασε τα τέρματα της ομάδας, του σφραγίζοντας τη νίκη για την Μπαρτσελόνα και το 3^ο Τσάμπιονς Λιγκ της ιστορίας της.

Μπαρτσελόνα – Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ 2011: Η επανάληψη του τελικού της Ρώμης, στο Γουέμπλεϊ

Μπαρτσελόνα και Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ βρέθηκαν ξανά αντιμέτωπες σε τελικό Τσάμπιονς Λιγκ, δύο χρόνια αργότερα, στο Γουέμπλεϊ. Για ακόμη φορά, κυρίαρχοι ήταν οι «μπλαουγκράνα» απέναντι στους σαφώς υποδεέστερους «κόκκινους διάβολους».

Ο Πέδρο έβαλε μπροστά στο σκορ την ομάδα του στο 27’, με τον Γουέιν Ρούνεϊ να φέρνει το ματς στα ίσα εφτά λεπτά αργότερα. Σχεδόν δέκα λεπτά μετά την έναρξη του δεύτερου ημιχρόνου ο Λιονέλ Μέσι έβαλε ξανά μπροστά στο σκορ την Μπαρτσελόνα κάνοντας το 2-1 με τον Νταβίντ Βίγια να βάζει το κερασάκι στην τούρτα στο 69’ γράφοντας το τελικό 3-1. Αυτό ήταν το τέταρτο Τσάμπιονς Λιγκ της Μπαρτσελόνα και το τρίτο μέσα σε έξι χρόνια!

Ρεάλ Μαδρίτης – Λίβερπουλ 2018: Ο πρωταγωνιστής… Κάριους και η γκολάρα του Γκάρεθ Μπέιλ

Τελευταία φορά που είχαμε τελικό ανάμεσα σε Ισπανική και Αγγλική ομάδα ήταν το 2018 στο Κίεβο. Από τη μία η Λίβερπουλ βρέθηκε σε τελικό Τσάμπιονς Λιγκ έπειτα από 11 χρόνια και από την άλλη η Ρεάλ Μαδρίτης βρισκόταν στον τελικό για τρίτη συνεχόμενη χρονιά.

Η Ισπανική παράδοση συνεχίστηκε και εκείνη τη χρονιά, με τους «μαδριλένους» να κατακτάνε το 13^ο Τσάμπιονς Λιγκ της ιστορίας τους. Πρωταγωνιστής εκείνης της αναμέτρησης ήταν ο Λόρις Κάριους, αλλά όχι με θετικό πρόσημο. Ο Γερμανός τερματοφύλακας των «κόκκινων» υπέπεσε σε δύο τραγικά λάθη και επί της ουσίας χάρισε το τρόπαιο στη Ρεάλ.

Το πρώτο γκολ τη αναμέτρησης έβαλε ο Καρίμ Μπενζεμά στο 51’. Όμως οι παίκτες του Γιούργκεν Κλοπ απάντησαν τέσσερα λεπτά αργότερα, με τον Σαντιό Μανέ να ισοφαρίζει σε 1-1. Στο 63’ ο Γκάρεθ Μπέιλ, με ένα γκολ ποίημα έβαλε ξανά μπροστά στο σκορ τους «μερένχες», με τον ίδιο παίκτη 20 λεπτά αργότερα να κάνει το 3-1, σφραγίζοντας τη νίκη για την ομάδα του Ζινεντίν Ζιντάν.

Η παράδοση και το μεγάλο ερώτημα

Κάπως έτσι φτάσαμε στο σήμερα. Όπως είπαμε και στην αρχή, η Ρεάλ με τη Λίβερπουλ, θα είναι οι συντελεστές για τον 6^ο αγγλοισπανικό τελικό στην ιστορία του Τσάμπιονς Λιγκ. Μάλιστα αυτή είναι η Τρίτη φορά που οι δύο ομάδες θα αντιμετωπίσουν η μία την άλλη. Στις μεταξύ τους αναμετρήσεις μπορεί να είναι ισόπαλες, αλλά η παράδοση είναι υπέρ των Ισπανών και μάλιστα με διαφορά.

Επίσης η Ρεάλ έχει να χάσει σε τελικό από το 1981. Από εκεί και έπειτα όποτε έχει φτάσει μέχρι το τέλος, έχει πάρει και το τρόπαιο. Θα καταφέρουν άραγε οι «μερένχες» να σηκώσουν το 14^ο ή θα πάρουν εκδίκηση οι «κόκκινοι» για τον χαμένο τελικό του 2018 και θα επιστρέψουν στην κρυφή μετά το 2019; Ιδού η απορία.