Με νίκη την Κυριακή στην Πρίστινα ανοίγει ο δρόμος για να ανασάνει το ποδόσφαιρο μας. Γράφει ο Γιώργος Χελάκης.

Στο Μπέλφαστ νίκησε ο καλύτερος. Ναι, είναι λάθος να μην παραδεχτούμε ότι μετά από καιρό η Εθνική μας ομάδα επιχείρησε να παίξει εκτός έδρας ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας και ανταμείφθηκε για αυτό. Φυσικά δεν κατάφερε να το κάνει και στα δύο ημίχρονα. Το έκανε μόνο στο πρώτο. Όταν και ευτύχησε να προηγηθεί με το υπέροχο τέρμα που πέτυχε ο αρχηγός Τάσος Μπακασέτας.

Η Βόρειος Ιρλανδία ήταν θεωρητικά ο μεγάλος μας αντίπαλος για την πρωτιά και την άνοδο στη μεγαλύτερη κατηγορία. Ήρθε βέβαια η νίκη του Κοσόβου στην Κύπρο να περιπλέξει κάπως τα πράγματα. Όταν όμως ξεμπερδεύεις με τη Βόρειο Ιρλανδία στο γήπεδο της, τότε δεν μπορείς παρά να πας στην Πρίστινα το βράδυ της Κυριακής και να παίξεις για τη νίκη. Ας μη μιλήσουμε τάχα για αγωνιστική αναμόρφωση της εθνικής από τον Πογέτ.

Είναι πολύ νωρίς για μεγαλοστομίες. Μπορούμε όμως να επισημάνουμε ότι οι διεθνείς πήγαιναν με αποφασιστικότητα πάνω στην μπάλα και είχαν τη διάθεση να ματώσουν για να τη διεκδικήσουν. Μπορούμε επίσης να πούμε ότι ο coach τοποθετώντας ψηλά στο γήπεδο και τον Λάζαρο Ρότα και τον Κώστα Τσιμίκα, έδειξε ότι ο στόχος του ήταν να παίξει επιθετικά και να πάρει τη νίκη. Θα χρησιμοποιούσαμε υπερθετικούς για να περιγράψουμε την εμφάνιση της εθνικής αν οι διεθνείς μας τα κατάφερναν να παίξουν και στο δεύτερο ημίχρονο με τον ίδιο ρυθμό και τα ίδια ποσοστά κατοχής της μπάλας.

Νίκη στην Πριστίνα

Να μην τα θέλουμε όλα δικά μας. Τώρα εκείνο που μετράει είναι η νίκη. Μπορούμε βέβαια να συζητήσουμε για την επιλογή του Πογέτ να αποσύρει από το παιχνίδι τον Μπακασέτα, τον Σιώπη και τον Λημνιό που μαζί με τον Μπουχαλάκη ήταν οι τέσσερις καλύτεροι της Εθνικής μας. Συζήτηση που πρέπει να την κάνουμε έχοντας υπόψη μας ότι ενδεχομένως να τους είχαν εγκαταλείψει οι δυνάμεις τους αν και κάτι τέτοιο δεν φαινόταν μέσα στο γήπεδο. Η αντικατάστασή τους ήταν ένα σήμα ότι η ομάδα μας θα εγκαταλείψει τις επιθετικές τις φιλοδοξίες και θα επικεντρωθεί στην άμυνα για να περιφρουρήσει το νικηφόρο αποτέλεσμα. Αυτό έγινε και εν πάση περιπτώσει έγινε πετυχημένα.

Νίκη στην πρεμιέρα απέναντι στον βασικό μας αντίπαλο είναι ότι καλύτερο. Τώρα εκείνο που χρειάζεται είναι αγωνιστική ανασύνταξη και νίκη στην Πρίστινα επί του Κοσόβου. Οι Κοσοβάροι δεν έχουν καλύτερη ομάδα από τους Ιρλανδούς. Με αυτό ως δεδομένο ο Πογέτ οφείλει να πάει με την ίδια τακτική. Είμαστε καλύτεροι και πάμε να νικήσουμε. Αυτό είναι το πνεύμα που πρέπει να επικρατεί από δω και πέρα. Τέσσερα παιχνίδια, τέσσερις νίκες και κλείδωμα της πρώτης θέσης. Το ελληνικό ποδόσφαιρο μπορεί να έχει γενικά παρακμάσει αλλά δεν είναι για να σέρνεται στον πάτο της Ευρώπης. Στο Μπέλφαστ αποδείχθηκε ότι μπορούμε και πολύ καλύτερα!