Ο Μάνος Σταραμόπουλος γράφει για την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και τον Ράλφ Ράγκνιγκ ο οποίος όπως δείχνουν τα πράγματα… ως ξένος πήγε, και ως ξένος θα φύγει…

Αυτό είχε πει κάποτε για τον Φράνκ Ο΄Φάρελ ο οποίος έφυγε προ ολίγων ημερών στα 94 χρόνια του, ο σπουδαίος Σκωτσέζος φορ, Ντένις Λο. Γιατί στους 18 μήνες που έμεινε στο «τιμόνι» της Γιουνάιτεντ (διαδεχόμενος τον Σερ Ματ Μπάσμπι) δεν μπόρεσε να προσφέρει αυτά που ήθελε και όλοι ανέμεναν.

Τώρα λοιπόν,  μετά από πολλά χρόνια βλέπουμε τον Ράνγκνικ να έχει αναλάβει από το Νοέμβριο τα «ηνία» της μεγάλης αγγλικής ομάδας (παίρνοντας την θέση του Νορβηγού, Σόλσκιερ) αλλά τα πράγματα να μην εξελίσσονται όπως τα περίμεναν οι οπαδοί του συλλόγου ή η οικογένεια Γκλέιζερ που τον διάλεξε για να βγάλει την ομάδα από την δύσκολη κατάσταση στην οποία είχε περιέλθει…

Ο Γερμανός προπονητής είναι γεγονός έχει μπορέσει να σταθεροποιήσει κάπως την απόδοση της ομάδας, ιδίως να βελτιώσει τα αποτελέσματά της, με ένα κάπως πιο ενεργητικό στυλ. Όμως υπάρχει επίσης ένας ανησυχητικός αριθμός διαρροών που υποδηλώνουν κάποια αντίσταση στην προσέγγιση του Ράνγκνικ. Είτε από ποδοσφαιριστές που έχουν συνηθίσει να απολαμβάνουν, παρά να ιδρώνουν την φανέλα τους όπως πρέπει. Ή από άτομα που αισθάνονται ανίκανοι ή απρόθυμοι να προσαρμοσθούν σε μία αλλαγή του στυλ παιχνιδιού.

Οι ποδοσφαιριστές αισθάνονται την πίεση και δεν αποδίδουν αυτά που μπορούν

Οπότε φτάνουμε στο σημείο να βλέπουμε ποδοσφαιριστές να αισθάνονται την συνεχιζόμενη πίεση και να μην αποδίδουν αυτά που μπορούν, αλλά να δείχνουν και μία αίσθηση αβεβαιότητας στα αποδυτήρια. Πλέον όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα, κανείς δεν είναι σίγουρος αν θα μείνει ή θα φύγει. Ενώ φυσικά δεν ξέρουν ποιος θα κάνει κουμάντο στην ομάδα και την προσεχή σεζόν.

Η Γιουνάιτεντ δηλαδή έφτασε σε ένα σημείο που θυμίζει έντονα την περίοδο του Σόλσκιερ . Ό νέος εκτελεστικός διευθυντής του συλλόγου, Ρίτσαρντ Άρνολντ όταν ανέλαβε τη νέα του θέση αγνόησε την πιθανότητα να χρειάζεται όλη η κατάσταση μία επανεξέταση από την αρχή. Φάνηκε δηλαδή πως δεν υπήρχε και μάλλον δεν υπάρχει σχέδιο.

Κι αυτό φυσικά δείγμα της καταφανούς έλλειψης ποδοσφαιρικού οράματος  και τεχνογνωσίας από την οικογένεια Γκλέιζερ. Άρα το ότι διαβάζουμε ότι οι ποδοσφαιριστές «ανησυχούν όλο και περισσότερο» από την αβεβαιότητα που περιβάλλει τη θέση του προπονητή, δεν μας φαίνεται πλέον καθόλου παράξενο. Βεβαίως δεν  είναι η πρώτη ομάδα ποδοσφαιριστών  στην ιστορία του ποδοσφαίρου που τους ζητήθηκε να αγωνισθούν υπό την καθοδήγηση προσωρινού  προπονητή.

Η έλλειψη εμπειρίας δείχνει…μπαρουτοκαπνισμένο κόουτς στον ορίζοντα

Μπορεί να υπάρχουν μερικοί δυνατοί χαρακτήρες και μεγάλοι εγωισμοί. Ποδοσφαιριστές που έχουν κατακτήσει τα μεγαλύτερα βραβεία στο παιχνίδι, αλλά έως τώρα έχουν υπάρξει πολύ λίγα σημάδια αποφασιστικότητας να συσπειρωθούν για την επιδίωξη ενός κοινού στόχου, είτε για τον Ράνγκνικ είτε στο  παρελθόν για τον Σόλσκιερ. Η αντιπιεστική προσέγγιση του Γερμανού κόουτς  απαιτεί ένα συλλογικό πρέσινγκ, με τους εγωισμούς να αφήνονται έξω. Σε αυτήν την ομάδα όμως, υπάρχουν στιγμές που φαίνεται το αντίθετο.

Όπως είπε πρόσφατα ο  πρώην αρχηγός της Γιουνάιτεντ Ρόι Κιν μετά την ήττα με 4-1 από τη Μάντσεστερ Σίτι «νομίζω ότι τα χέρια του (του Ράνγκνικ) είναι δεμένα. Μερικοί από τους ποδοσφαιριστές μπορεί να τον κοιτάζουν λέγοντας «Είσαι εδώ μόνο έως  το καλοκαίρι».

Ο Ράνγκνικ προσπαθεί να δουλέψει κόντρα στους μεγάλους εγωισμούς και θέλει να αγωνισθεί  με συγκεκριμένο τρόπο, αλλά δεν αρέσει στους ποδοσφαιριστές».

Ίσως, δεδομένης της έλλειψης προπονητικής πρώτης γραμμής τα τελευταία χρόνια και της έλλειψης εμπειρίας του να ασχολείται με έναν σύλλογο και ποδοσφαιριστές  αυτού του προφίλ, η πρόσληψη  του Ράνγκνικ  απαιτούσε πολύ μεγάλο άλμα πίστης από όλους τους ενδιαφερόμενους.

Ίσως, έχοντας σταθεροποιήσει ελαφρώς το «πλοίο», η πιο σημαντική δουλειά που μπορεί να κάνει είναι να βοηθήσει τον σύλλογο να στρατολογήσει τον ιδανικό προπονητή για μακροπρόθεσμο ορίζοντα, είτε αυτό σημαίνει Ποτσετίνο, Τεν Χαγκ ή… μπορεί να υπάρξει ακόμη και η ευκαιρία να προσλάβει  τον πρώην μαθητή του, Τόμας Τούχελ, δεδομένης της βαθύτερης αναταραχής στην Τσέλσι… Και ο πρόσφατος αποκλεισμός στο Τσάμπιονς Λιγκ από την Ατλέτικο Μαδρίτης και μάλιστα μέσα στο «Ολντ Τράφορντ» κάνει ακόμη πιο επιτακτική την εξεύρεση νέου προπονητή…

Οπότε φτάνουμε στο συμπέρασμα πως ίσως ήταν πάντα η μοίρα του Ράνγκνικ να φτάνει  ως ξένος και να φεύγει ως ξένος.