Παιχνίδι από τον άξονα με κάθετες πάσες, το νέο μοτίβο παιχνιδιού που παρουσίασε ο Μίτσελ. Γράφει ο Γιώργος Χελάκης

Οι… σοφοί του ποδοσφαίρου λένε πως η καλύτερη άμυνα γίνεται όταν η ομάδα έχει την μπάλα στα πόδια της. Είναι πάνω-κάτω αυτό που συνέβη στο Αγρίνιο. Ο Ολυμπιακός, έχοντας μεγάλα ποσοστά κατοχής δεν επέτρεψε στους παίκτες του Παναιτωλικού να πάρουν την μπάλα στα πόδια τους και να οργανώσουν επιθέσεις. Η μεσαία γραμμή των πρωταθλητών με τους καλούς χειριστές της μπάλας Εμβιλά, Ινμπεόμ Χουάνγκ και Χάμες Ροντρίγκες κυριάρχησε στο παιχνίδι. Με πολλές κοντινές πάσες δεν άφησε περιθώρια στους παίκτες του Γιάννη Αναστασίου να ενοχλήσουν τον Αλέξανδρο Πασχαλάκη.

Είναι ένα ζήτημα για ποιο λόγο οι παίκτες του Ολυμπιακού οδηγήθηκαν σε αυτή την τακτική στο συγκεκριμένο παιχνίδι. Αντί, όπως συνήθιζαν μέχρι τώρα, να παίξουν από τα άκρα επιχείρησαν τις περισσότερες από τις επιθέσεις του κάθετα με σκαφτές μπαλιές από τον Χουάνγκ και τον Χάμες προς το σημείο του πέναλτι. Είχαν στόχο να φέρουν την μπάλα μέσα στην περιοχή και να βγάλουν χθες εκτός από τον Μακαμπού και τους δύο τύπου εξτρέμ τον Μασούρα και τον Μπιέλ. Αυτοί οι δύο δεν έδιναν πλάτος στο γήπεδο αλλά συνέκλιναν μέσα στη μεγάλη περιοχή και γύρω από αυτή. Έτσι ο Ολυμπιακός αλλάζοντας το μοτίβο του παιχνιδιού του είχε συνεχώς την μπάλα στην κατοχή του και επιχειρούσε με παιχνίδι από τον άξονα να γίνει επικίνδυνος. Δεν ξέρω αν τελικά ο Μιτσελ καταλήξει σε αυτού του είδους το σχηματισμό παίζοντας δηλαδή χωρίς να έχει καθαρόαιμα εξτρέμ στην ενδεκάδα. Στην προκειμένη περίπτωση πέτυχε να απενεργοποιήσει τους επιθετικούς του Παναιτωλικού και να πετύχει η ομάδα του δύο γκολ που ήταν χαρακτηριστικά της κλάσης των σκόρερ.

Η νίκη στο Αγρίνιο ήταν απαραίτητη για τους ταλαιπωρημένοι αγωνιστικά και ψυχολογικά Πειραιώτες. Ήρθε μετά από ένα ματς απόλυτης κυριαρχίας στο γήπεδο. Τα πράγματα θα ήταν πολύ καλύτερα για τον Ολυμπιακό αν οι ακραίοι μπακ που αναγκαστικά έπαιρναν το πλάτος του γηπέδου ήταν περισσότερο επιθετικοί βγάζοντας εύστοχες σέντρες. Για να παίζεις χωρίς κλασικά εξτρέμ χρειάζεσαι μπακ με επιθετική ευχέρεια. Στο συγκεκριμένο παιχνίδι Ολυμπιακός δεν τα είχε. Διέθετε όμως μία παραγωγική μεσαία γραμμή στην οποία κυριαρχούσε ο Χουάνγκ. Από εκεί δηλαδή από τον παραγωγικό Νοτιοκορεάτη ξεκινούσαν όλα.

Στο δεύτερο ημίχρονο Πεπ Μπιέλ βρήκε χώρο μέσα στην περιοχή και με άψογο πλασέ απλοποίησε την κατάσταση. Στα θετικά για τον Ολυμπιακό η καλή παρουσία του Σαμασέκου όταν ο Εμβιλά αναγκάστηκε να γυρίσει στα στόπερ. Επίσης, τα κέφια του Ελ Αραμπί όταν αντικατέστησε τον Μπακαμπού και φυσικά η ολιγόλεπτη – έστω- επανεμφάνιση του Κώστα Φορτούνη. Αυτό το ποδόσφαιρο κυριαρχίας που έπαιξε ο Ολυμπιακός απέναντι στον Παναιτωλικό θα του είναι πολύ χρήσιμο κόντρα σε ομάδες μικρότερης δυναμικότητας. Απέναντι σε ομάδες που θέλουν να παίρνουν τον έλεγχο του παιχνιδιού όπως για παράδειγμα η Φράιμπουργκ που θα αντιμετωπίσει σε λίγες μέρες είναι δύσκολο να εφαρμοστεί. Αυτό όμως είναι ένα άλλο παιχνίδι και ίσως εκεί ο Μίτσελ γυρίσει την ομάδα του προς τα πίσω και δώσει χώρο σε παίκτες όπως ο Γκάρι Ροντρίγκες για να εκμεταλλευτούν την ταχύτητά τους. Σημασία για τους ερυθρόλευκους έχει ότι πέρασαν από μια δύσκολη έδρα και μάλιστα εφαρμόζοντας έναν άλλο τρόπο παιχνιδιού από αυτό που μας είχαν μέχρι τώρα συνηθίσει.