Ο Παναθηναϊκός χρειάζεται «ενέσεις» ποιότητας, ώστε να αναδείξει τις ξεκάθαρες αγωνιστικές αρετές του. Γράφει ο Λ. Γκαραγκάνης.

Ο Παναθηναϊκός αυτό το καλοκαίρι έρχεται αντιμέτωπος με τα απόνερα που άφησε το χαμένο Πρωτάθλημα, το οποίο του στερήθηκε με προκλητικό τρόπο από το σύστημα του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ήταν αυτός και ο μεγαλύτερος φόβος ενδεχόμενης απώλειας, όταν ο τίτλος παιζόταν. Πως θα μπορέσει ο οργανισμός να διαχειριστεί την κατάσταση, έχοντας δημιουργήσει προσδοκίες στον κόσμο… Στον ενεργό κόσμο της ομάδας, δηλαδή, ο οποίος πίστεψε σε αυτήν και δεν συντάχθηκε μετά την πορεία Πρωταθλητισμού, κατόπιν εορτής.

Το χαμένο Πρωτάθλημα, σε συνδυασμό με τη διοικητική τοξικότητα η οποία αναδείχτηκε προσφάτως στην υπόθεση της Mercedes, αποτελούν παράγοντες που ήδη έχουν δυσκολέψει το καλοκαίρι των Πράσινων. Ναι, η πρώτη παρτίδα από τις νέες φανέλες της Adidas εξαντλήθηκε παρά το 85άρι περίπου στην τιμή. Ναι, η πλειοψηφία του κόσμου περιμένει τα διαρκείας (θα είναι ακριβότερα), ώστε να εξασφαλίσει μία θέση πλάι στο σύνολο του Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Υπάρχει, όμως, σε όλο αυτό ένα μεγάλο «αλλά». Αυτό το «αλλά» δεν αποτελεί μία καλόπιστη κριτική προς βελτίωση του συνόλου. Αποτελεί κάτι πολύ πιο φθοροποιό και τον μεγαλύτερο αντίμαχο της όλης προσπάθειας.

Παναθηναϊκός: Μετά από δύο φιλικά…

Οι αγώνες προετοιμασίας, όσο κοινότυπο και αν φαίνεται ή «λίγο» ως δικαιολογία για τους ασκούντες την υψηλή κριτική δίχως να έχουν εικόνα τι ακριβώς συμβαίνει τώρα στην Αυστρία, δεν έχουν ΚΑΜΙΑ ΣΗΜΑΣΙΑ. Αναφέρεται τούτο κάθε χρόνο, σε όλη της τη διάρκεια, έτσι ώστε να μπορέσει να αφομοιώσει ο απλός φίλαθλος την πραγματικότητα. Ανάμεσα σε συνήθως επίπονες προπονήσεις και βαρύ πρόγραμμα, αποτελούν οι αναμετρήσεις αυτές μία καλή ευκαιρία για τους παίκτες να ξεφύγει το μυαλό τους, να περάσουν καλύτερα αγωνιζόμενοι και για τον προπονητή να τσεκάρει πράγματα. Ατομική κατάσταση, αλλά και πως διοχετεύεται η τακτική του στο σύνολο.

Οπότε το 4-0 με τη Βίενερ Βικτόρια και το 3-1 με τη Ρογκάτσκα, δεν γίνεται να δώσουν συμπεράσματα για τίποτα και κανέναν. Μόνο και μόνο που απέναντι στους Σλοβένους, άλλη ομάδα έπαιξε στο 1ο ημίχρονο και άλλη στο 2ο δεν αφήνει κανένα περιθώριο κριτικής. Καλής ή κακής. Στρογγυλεμένα αρκετά, μπορεί να καταγραφεί ότι ο Παναθηναϊκός είναι ένα σύνολο δουλεμένο. Με τον ίδιο προπονητή για 3η χρονιά, έχει τη σφραγίδα του και αυτό από μόνο του κρίνεται ως ενθαρρυντικό. Προσεκτικό passing game με build up από την άμυνα, τάση για επιθετικό παιχνίδι από τα πλάγια και συνδυαστικό ποδόσφαιρο. Το 4-2-3-1 θα φανεί τι θέση θα πάρει στην τακτική ιεραρχία του προπονητή μέσα στη σεζόν και το πόσο αποδοτικό είναι στα ματς που θα «καίνε».

Απαραίτητες οι ποιοτικές δυάδες σε κάθε θέση

ΑΕΚ, Ολυμπιακός και ΠΑΟΚ έχουν κάνει μαζί μηδέν μεταγραφές… Ο Παναθηναϊκός, μόνος του, τρεις, με σημαντικότερη αποχώρηση του Κουρμπέλη (Σάρλια και Σάντσες, ωστόσο, υπήρξαν πράγματι μονάδες αρκετά χρήσιμες). Το Τριφύλλι έχει εμπρός του τα κρίσιμα παιχνίδια με την Ντνίπρο, όπου καλείται να «χτίσει» την ευρωπαϊκή του επιστροφή. Λογικό είναι να υπάρχει άγχος στον κόσμο, αφού πρέπει να είναι όλα στην εντέλεια για να γίνει το παραπάνω βήμα και όχι όπως πέρυσι με τη Σλάβια Πράγας.

Για να μην υπάρχει παρεξήγηση, παρά το μεγάλο ρόστερ που βρίσκεται αυτή τη στιγμή στην Αυστρία (33 παίκτες), ο Παναθηναϊκός χρειάζεται ποιοτική ενίσχυση ώστε να μπορέσει να εμφανιστεί ισχυρότερος από πέρυσι. Άλλωστε, ένα σημαντικό κομμάτι του ρόστερ Αυστρίας δεν θα έχει ενεργό ρόλο στην επόμενη σεζόν. Εκεί που χρειάζεται δουλειά από τον τεχνικό διευθυντή Γιάννη Παπαδημητρίου και τον προπονητή είναι στις δυάδες σε κάθε θέση του δυναμικού. Να υπάρχουν, δηλαδή, ισάξιοι παίκτες των βασικών ως support. Συν ότι πρέπει να συνεχιστεί ό,τι συμβαίνει επί Γιοβάνοβιτς. Αυτός που έρχεται, δηλαδή, να είναι ανώτερος από αυτόν που έφυγε.

Παναθηναϊκός: Ανάγκη για αποτελέσματα

Με αυτό ο σύλλογος ζει και θα ζει… Σίγουρα οι νίκες και τα τρόπαια αποτελούν τον αυτοσκοπό ύπαρξης ενός αθλητικού σωματείου. Στον Παναθηναϊκό αυτό ισχύει σε υπερθετικό βαθμό. Πρόκριση με την Ντνίπρο και κατοχύρωση ευρωπαϊκής πορείας στο Europa League; Ανάσα. Το αντίθετο σενάριο; Φουλ εσωστρέφεια. Η ατζέντα του νέου τεχνικού διευθυντή επιβάλλεται να πάρει μπροστά. Ο προπονητής καλείται να λάβει πιο γρήγορες αποφάσεις. Η διοίκηση, ειδικά αυτή, έχει υποχρέωση να υλοποιήσει τις επιθυμίες των παραπάνω, εξασφαλίζοντας το οικονομικό σκέλος.

Η ανάγκη για άμεσα αποτελέσματα κρίνεται ως το μοναδικό καύσιμο των Πράσινων. Ειδάλλως; Ήδη ο περυσινός κορμός, από τον οποίο η διαιτησία της ΕΠΟ και το ευρύτερο σύστημα λειτουργίας του ελληνικού ποδοσφαίρου στέρησαν έναν τίτλο, απαξιώνεται. Η συγκεκριμένη στάση ορισμένων είναι αυτή που πληγώνει περισσότερο, διότι νομιμοποιεί την αλητεία που διαπράχθηκε και τους αγύρτες οι οποίοι τη σκαρφίστηκαν. Θα είναι μεγάλο κρίμα όλο αυτό να δημιουργήσει περαιτέρω φθορά, πέραν ενός Πρωταθλήματος που κατέληξε εκεί που, όπως αποδείχθηκε, ήταν προαποφασισμένο να καταλήξει.