RADIO
Λάμπρος Γκαραγκάνης
Ο Παναθηναϊκός αποκλείστηκε από τον τελικό του Challenge Cup, με το αγωνιστικό κομμάτι να περνάει σε δεύτερη μοίρα. Γράφει ο Λ. Γκαραγκάνης.
Ο Παναθηναϊκός ήταν, αγωνιστικά, το απόλυτο φαβορί για την πρόκριση στον τελικό ευρωπαϊκής διοργάνωσης στο βόλεϊ, διεκδικώντας ένα τρόπαιο που θα του άλλαζε σημαντικά τη νεότερη ιστορία του στο σπορ. Μετά το 3-1 του πρώτου αγώνα, όπου οι «ερυθρόλευκοι» έπαιξαν με κόσμο, είδε τη ρεβάνς στον Άγιο Θωμά να μετατίθεται για την επόμενη ημέρα σε σχέση με την ορισμένη. Δίχως κόσμο. Για να συμβεί αυτό και να χάσει το μεγάλο αβαντάζ χρειάστηκε να προκύψει ένας συνδυασμός γεγονότων.
Για πολλοστή φορά, μόνο τους τελευταίους μήνες, ο κόσμος του αντιμετωπίστηκε ως μία καλή αφορμή για να «ξεστοκάρει» χημικά η Αστυνομία. Τελικός Κυπέλλου με τον ΠΑΟΚ στο ΟΑΚΑ, σε θύρα (7Α) με ηλικιωμένους, γυναίκες, παιδιά και αθλητές άλλων τμημάτων του συλλόγου μεταξύ άλλων. Στη Λιβαδειά, όπου δεν έγινε τίποτα απολύτως και η εξέδρα του αναγκάστηκε να εισέλθει στον αγωνιστικό χώρο για να… ανασάνει. Στο Κλειστό του Αμαρουσίου, όπου η διοίκηση του Ερασιτέχνη φρόντισε να είναι παρόντες μόνο οι κάτοχοι διαρκείας.
Αποτελεί πρόβλημα τούτο και πρέπει να αντιμετωπιστεί, διότι η ανθρώπινη ακεραιότητα είναι επάνω από όλα. Αγωνιστικά, σαφώς επηρεασμένος από την άδεια κερκίδα (ο κόουτς Δημήτρης Ανδρεόπουλος έχει ουκ ολίγες φορές επισημάνει τη σημασία που έχει στο παιχνίδι των Πράσινων) πήρε το πρώτο σετ και έχασε τα επόμενα τέσσερα. Έτσι οδηγήθηκε στον αποκλεισμό. Συν τοις άλλοις, δεν είχε σε καλή κατάσταση σημαντικούς παίκτες και αυτό κόστισε. Ο Ολυμπιακός ήταν ανώτερος και πήρε το ματς, εκμεταλλευόμενος το αβαντάζ που δημιούργησαν τα γεγονότα της περασμένης Πέμπτης.
Αρχικά να διευκρινιστεί ότι πρόκειται για ευρωπαϊκή διοργάνωση και οι αποφάσεις λαμβάνονται από τη CEV. Επομένως, όποια απόφαση αφορά το παιχνίδι και την τύχη του (ορισμός σε νέα ημερομηνία) ελήφθη από την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία. Ο Παναθηναϊκός κλήθηκε να αντιμετωπίσει μία πρωτόγνωρη κατάσταση, για την οποία εμφανίστηκε «αδιάβαστος» και, γενικά, απροετοίμαστος. Τα συμφέροντα του Τριφυλλιού δεν διασφαλίστηκαν, άρα δεν μπορεί να καλυφθεί η ευθύνη της διοίκησης ακόμα και από τον πιο καλοπροαίρετο.
Έπρεπε να είχε φροντίσει ο Αθλητικός Όμιλος να μην υπάρχει ούτε ένας με μη δικαίωμα εισόδου σε ακτίνα εκατοντάδων μέτρων από το γήπεδο. Σύμφωνα με μαρτυρίες, ελάχιστοι υπήρξαν… Η αφορμή σε κάποιον που θέλει να σου «επιτεθεί» γεννήθηκε. Η περιφρούρηση τέτοιων αγώνων απαιτεί εμπειρία και σωστές αποφάσεις για το ποιοι θα περιφρουρήσουν την κατάσταση εσωτερικά. Οι παρόντες υπήρξαν άψογοι, πλην μίας μικρής μερίδας. Ο Παναθηναϊκός έχει βολεϊκό κόσμο που αγαπά το τμήμα περισσότερο ίσως και από το ποδόσφαιρο ή το μπάσκετ. Μέσα σε αυτούς θα υπήρχαν 10-20 άτομα, με επιρροή, για να μην πλησιάσει ούτε κουνούπι…
Επίσης, δεν γίνεται τη μία ημέρα να είσαι ομοτράπεζος με τον Δήμαρχο Αθηναίων στην κοπή πίτας του ΑΟ. Να έχεις μιλήσει με τον Πρωθυπουργό της χώρας και συνεργαστεί με Υπουργούς του και η αντιμετώπιση που έχεις ως Πρόεδρος του Ερασιτέχνη και ως Παναθηναϊκός να είναι αυτή. Έπρεπε να έχεις σηκώσει το τηλέφωνο, να καλέσεις επί τόπου εκεί που πρέπει. Για να συμμαζευτεί η μπαχαλάδικη συμπεριφορά αυτών που αμείβονται για να περιφρουρούν την τάξη και όχι να δημιουργούν χαμό. Δεν το έκανες, προφανώς…
Ο Παναθηναϊκός, όπως ήταν γνωστό και υπενθύμισε στη δήλωση συγνώμης ο Τάκης Μαλακατές, έπρεπε να δηλώσει έδρα πριν τον πρώτο αγώνα με τον Ολυμπιακό. Με τον Ερνάντες τραυματία και τον Παναθηναϊκό αουτσάιντερ, ενδεχομένως να προέκυψε ο φόβος μίας καθαρής ήττας που θα μείωνε το ενδιαφέρον για τη ρεβάνς. Απόφαση, η οποία αν λήφθηκε με αυτό το πιθανό κριτήριο, εμπεριέχει ηττοπάθεια. Το ΟΑΚΑ, όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, θα γέμιζε. Το ματς θα γινόταν κανονικά και ίσως τώρα ο Παναθηναϊκός να ήταν στον τελικό.
Για να είμαστε, όμως, απολύτως δίκαιοι θα πρέπει να ερωτηθεί και ο κόουτς για το ποιος πήρε την απόφαση αυτή. Ο Άγιος Θωμάς είναι η έδρα που η ομάδα προπονείται. Ναι μεν δεν έχει τον χώρο να παίξει ολοκληρωμένες άμυνες, σε μικρό και χαμηλό γήπεδο. Όμως είναι, αυτό το διάστημα, το «σπίτι» της. Αν, λοιπόν, ο προπονητής ήθελε εκεί, ορθώς έγινε η επιλογή και παύει κάθε συζήτηση.
Ένα σημαντικό μέρος της κριτικής που δέχεται η διοίκηση του ΑΟ έχει να κάνει με την επιλογή της στο γηπεδικό. Υπάρχει κόσμος που την περιμένει στη γωνία, ώστε να ασκήσει σκληρή κριτική με αλλότρια κριτήρια. Συμβαίνει και στο ποδόσφαιρο αυτό, το μπέρδεμα αγωνιστικού και γηπεδικού ζητήματος και στο μπάσκετ, για άλλα ζητήματα βεβαίως, αυτό το διάστημα. Συνολικά και ιστορικά οι διοικήσεις του Παναθηναϊκού βρίσκονται πάντα στη σέντρα, άλλοτε για σωστούς και άλλοτε για λάθος λόγους.
Γιάννης Βαρδινογιάννης για Ριζούπολη και πολλά άλλα. Γιάννης Αλαφούζος (για τα γνωστά κατορθώματα), Δημήτρης Γιαννακόπουλος (ομοίως), τώρα Τάκης Μαλακατές. Μην ξεχνάμε πως και ο πολύς Νικόλας Πατέρας, το 2009, συνόδευε το πούλμαν των παικτών για το «Γ. Καραϊσκάκης» το οποίο έφτασε με μιάμιση ώρα καθυστέρηση. Ο τότε Πρόεδρος, ο πιο επιδραστικός ίσως στον κόσμο, που είχε δηλώσει σε ΔΣ της ΠΑΕ ότι έχει βάλει το χέρι του έως τον αγκώνα στο σκατό για να προστατεύσει την ομάδα. Και, ειλικρινώς, τον πιστεύουμε…
Το ζήτημα είναι αν κρίνονται προτιμότεροι όλοι οι παραπάνω ή παράγοντες σαν τον Κόκκαλη, τον Μαρινάκη, τον Σαββίδη ή τον Κουντούρη στον Ερασιτέχνη Ολυμπιακό, που δεν θα ταίριαζαν ποτέ με το dna του κλαμπ; Διότι όταν έχεις να αντιμετωπίσει καταστάσεις με τους ανωτέρω, θα πρέπει να παρουσιάσεις την ίδια συμπεριφορά για να τα βγάλεις πέρα. Αν πας να κάνεις οτιδήποτε λιγότερο, πάλι χαμένος θα βγεις. Επομένως, είναι προτιμότερη η ελλειμματική συμπεριφορά των παραπάνω ή η μετάλλαξη του Παναθηναϊκού σε όλα αυτά που, δικαίως, κατηγορεί; Ένα πρόβλημα, το οποίο πρέπει να λυθεί στο μυαλό όλων.
