Λείπει το «θηρίο» στη θέση του σέντερ για τον Ολυμπιακό, τα αντίπαλα γκαρντ δεν φοβούνται και ο Μάρτιν μοιάζει αβοήθητος στο «5». Γράφει ο Τόλης Λεούσης.

Η αρχή του καλοκαιριού βρήκε τον Ολυμπιακό να πορεύεται με συγκεκριμένη τακτική. Το πιο κομβικό σημείο του προγραμματισμού και το ερωτηματικό από όλους, ήταν το πώς θα μπορέσουν οι Ερυθρόλευκοι να πορευτούν στο «5» έχοντας δύο ημίψηλους σέντερ. Έξι αγωνιστικές μετά, τα ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα.

Είναι από τις λίγες φορές που συμφώνησα απόλυτα με τον Γιώργο Κογκαλίδη κατά την διάρκεια του παιχνιδιού. Ο Ολυμπιακός χρειάζεται έναν… μπαμπούλα στην ρακέτα. Άλλη εικόνα οι Ερυθρόλευκοι με τον Ζαν Σαρλ στο ματς στο πρώτο ημίχρονο. Χωρίς να τρομάζουν κανέναν περιφερειακό της Εφές όταν είτε ο Μάρτιν είτε ο Έλις ήταν στο παρκέ. Μην κοιτάμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος. Ο Μάρτιν είναι ρούκι και εξαιρετικός στο ξεκίνημά του στην Ευρωλίγκα, όμως συχνά νιώθω πως ο Ολυμπιακός παίζει στο ματς με δύο ίδιους ψηλούς. Ο πρώην σέντερ της Μπουντούτσνουστ είναι τα πήγε περίφημα στο ένας εναντίον ενός. Χαμηλά ιδανικά το κορμί του, μπορεί να ακολουθήσει τον κοντύτερο αντίπαλό του. Όμως έχει ένα τεράστιο αρνητικό. Είναι άγουρος!

Ο Έλις υστερεί. Και στο σημαντικότερο κομμάτι που υστερεί είναι ότι ουσιαστικά δεν συμπληρώνει τον παίκτη που αντικαθιστά. Έχει ήδη στοιχεία με τον Μάρτιν και ο Ολυμπιακός έχει ανάγκη από άλλα πράγματά του από τον έτερό του σέντερ. Το έχουμε δει ήδη σε έξι παιχνίδια στην Ευρωλίγκα.

Έχει ανάγκη από ένα ψηλό κορμί. Έναν αθλητή που σκεπάζει τα καλάθια και αναγκάζει τον αντίπαλό να διπλοσκεφτεί να πάρει την προσπάθεια για ντράιβ.

Το είδαμε από την αντίθετη πλευρά στο ΣΕΦ. Πόσες φορές δεν μπόρεσαν οι κοντοί του Μπαρτζώκα να διασπάσουν την άμυνα του Ανταμάν με ντράιβ; Άπειρες.

Ο φόβος του Ντάνστον αναγκάζει τους κοντούς των Ερυθρόλευκων να μην παίρνουν τις προσπάθειες που θα έπρεπε. Λίγες έως ελάχιστες ήταν οι στιγμές που Σλούκας και οι λοιποί παίκτες των Πειραιωτών «έσπασαν» την αντίπαλη άμυνα με ντράιβ. Ο Έλληνας γκαρντ δίστασε αρκετές φορές να πάρει τον ελεύθερο διάδρομο γνωρίζοντας ότι τα πράγματα θα είναι δύσκολα απέναντι στο πάλαι ποτέ συμπαίκτη του στον Ολυμπιακό, πριν αναχωρήσει για την Τουρκία.

Όταν το έπραξε, βγήκε νικητής, αλλά και μόνο το ότι ζούσε υπό τον… φόβο του στη διάρκεια του ματς λέει κάτι από μόνο του. Η αντίπαλη άμυνα δεν… τρέμει τον ψηλό του Ολυμπιακού.
Στον προγραμματισμό του καλοκαιριού το τεχνικο τιμ αποφάσισε να πορευτεί έτσι. Με τον Ζαν Σαρλ σε καλύτερη κατάσταση, ίσως να κερδίσει παραπάνω πράγματα η ομάδα του Πειραιά. Αλλά και πάλι.

Σε αυτό το κομμάτι προσωπικά είμαι προβληματισμένος και θεωρώ ότι έχει ενδιαφέρον το πώς θα κινηθεί ο Ολυμπιακός και το τεχνικό τιμ. Ένας πόλος στη «ρακέτα» θα έκανε δεδομένο πιο εύκολη τη ζωή των κοντών. Οι Πειραιώτες δεν μπορούν να περάσουν την μπάλα με αποτελεσματικότητα στο «ζωγραφιστό». Και το αποτέλεσμα είναι αυτό που είδαμε στο ΣΕΦ.

Η Εφές έκλεισε το ματς με 31 ριμπάουντ από τα οποία τα 12 ήταν επιθετικά. Ο Ολυμπιακός είχε 23 με 5 επιθετικά. Τρία ο Μάρτιν και δύο
ομαδικά! Φοβερό..

Όσο για τον Έλις; Κουλούρι…