O θεός της μπάλας δεν είναι πια εδώ. Οι ιστορίες που τον συνοδεύουν είναι πολλές. Ξεχωρίζει εκείνη που συνέβη στο Βατικανό. O Nτιέγκο συνάντησε για πρώτη φορά τον Πάπα Ιωάννη Παύλο Β, την περίοδο που οι δυο τους ήταν οι πιο διάσημοι άνδρες στην Ιταλία. Μπορεί ο Πάπας να έχει το αλάθητο, ο Ντιέγκο όμως […]

O θεός της μπάλας δεν είναι πια εδώ. Οι ιστορίες που τον συνοδεύουν είναι πολλές. Ξεχωρίζει εκείνη που συνέβη στο Βατικανό.

O Nτιέγκο συνάντησε για πρώτη φορά τον Πάπα Ιωάννη Παύλο Β, την περίοδο που οι δυο τους ήταν οι πιο διάσημοι άνδρες στην Ιταλία. Μπορεί ο Πάπας να έχει το αλάθητο, ο Ντιέγκο όμως τον έστησε τρεις ολόκληρες ώρες. Βγαίνοντας στη συνέχεια από το Βατικανό, ο Μαραντόνα δήλωσε στον Τύπο: «Περίμενα να βρω αγίους και είδα χρυσούς πολυελαίους και μεταξωτές κουρτίνες». Aυτή ήταν η δήλωση που έκανε τον Φιντέλ Κάστρο να τον θεωρήσει παντοτινό του φίλο και να του προσφέρει έναν ήσυχο παράδεισο με σκοπό να καταφέρει να απεξαρτηθεί από τα ναρκωτικά.  Η τραγική ειρωνία; Ο ηγέτης της Κούβας πέθανε σαν σήμερα το 2016, δηλαδή την ίδια ημερομηνία με τον ποδοσφαιριστή.

Όταν ο Ντιέγκο Μαραντόνα επέστρεψε από την αποτοξίνωσή του, θέλησε να επανέλθει και στο θέμα του Ποντίφικα. Μέσα λοιπόν από την αργεντίνικη τηλεόραση, είπε για τον Πάπα: “Πώς μπορεί να είναι τόσο π… γιος; Ζει μέσα στην πολυτέλεια και μετά πηγαίνει σε χώρες όπου ο κόσμος πεθαίνει από την πείνα και φιλάει το χώμα όταν κατεβαίνει από το αεροπλάνο;”

Όπως ήταν φυσικό, αυτές οι δηλώσεις του, προκάλεσαν την οργή της εκκλησίας της Αργεντινής και ο αρχιεπίσκοπος του Μπουένος Αϊρες Γκιγιέρμο Μάρκο είπε ότι «ο Μαραντόνα πλήγωσε απίστευτα τα συναισθήματα του λαού της Αργεντινής που αγαπούν και σέβονται τον Αγιο Πατέρα» και προσέθεσε ότι «αυτά τα λόγια απέδειξαν την φρικτή επίδραση που έχουν τα ναρκωτικά σε έναν άνθρωπο που κάποτε ήταν καλός Χριστιανός». Ο Ντιεγκίτο φυσικά και απάντησε λέγοντας «ο καθένας είναι ελεύθερος να έχει την άποψή του. Αυτή η άποψη διαμορφώθηκε από την επίσκεψή μου στο Βατικανό».

Είμαστε βέβαιοι πως αν υπάρχει Θεός, ο Μαραντόνα θα του σφίξει το χέρι που τον συντρόφευε από το 1986. Αντίο στον μεγαλύτερο ποδοσφαιριστή που πέρασε ποτέ από τον πλανήτη. Το μεγαλείο του ξεπερνούσε τις ικανότητές του μέσα στο γήπεδο: ο Ντιέγκο ήταν ιδέα και οι ιδέες δεν πεθαίνουν ποτέ.