Πέρασε καιρός από το τελευταίο ντέρμπι των αιωνίων στο πλαίσιο εγχώριας διοργάνωσης. Γράφει ο Χρήστος Σούτος.

Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός αποτελούν το απόλυτο ζευγάρι όπου και αν βρεθούν αντίπαλοι. Στα τρία βασικά αθλήματα, ποδόσφαιρο, μπάσκετ και βόλεϊ έχουν γράψει ιστορία, έχουν κατακτήσει τίτλους με επικές μεταξύ τους μάχες. Στο μπάσκετ μας είχε λείψει το συναπάντημα τους σε επίπεδο πρωταθλήματος αφού τα ευρωπαϊκά ραντεβού τους στο ίδιο διάστημα δεν έκριναν και τίποτα. Η πρώτη μονομαχία τους, λοιπόν, είναι προ των πυλών και μαζί με αυτό επιστρέφει και η κανονικότητα.

Μπαίνουν στο ματς από διαφορετική αφετηρία

Η φετινή χρονιά έχει ξεκινήσει με τους αιώνιους να διαγράφουν εκ διαμέτρου αντίθετη πορεία. Ο Ολυμπιακός δείχνει τρομερά ανταγωνιστικός στην Euroleague και ικανός να μπει στα play-off. Ο Παναθηναϊκός από την άλλη φαίνεται πως θα κάνει άλλη μια σεζόν βυθισμένος στην μετριότητα. Βρίσκεται τελευταίος στην βαθμολογία και δύσκολα, με βάση την αγωνιστική του εικόνα, θα αλλάξει την μοίρα του. Στην Ελλάδα ήδη οι πράσινοι μετρούν μια ήττα εκτός προγράμματος, η οποία λογικά θα τους στοιχίσει την πρώτη θέση και το πλεονέκτημα, την ίδια ώρα που οι ερυθρόλευκοι παίζουν εξαιρετικό μπάσκετ και βρίσκονται στην κορυφή. Το αποψινό ντέρμπι τους βρίσκει επομένως σε διαφορετικό mood και σίγουρα υπάρχει πριν το τζάμπολ ξεκάθαρο φαβορί.

Υπάρχει εμφανής διαφορά ποιότητας σε ορισμένες θέσεις

Κοιτάζοντας τα ρόστερ των δύο μονομάχων εύκολα εντοπίζεις τις σημαντικές διαφορές τους. Πρώτα στην περιφέρεια. Ο Ολυμπιακός το καλοκαίρι επέλεξε να προσθέσει ακόμα μία  λύση στον άσο βάζοντας στην μηχανή του ακόμα έναν αξιόπιστο δημιουργό, αλλά και εξαιρετικό αμυντικό, δίπλα στον Κώστα Σλούκα, τον Γουόκαπ. Πρόσθεσε και τον Φαλ στην γραμμή ψηλών διορθώνοντας εν πολλοίς το περυσινό του λάθος στην ρακέτα. Κράτησαν και τους περισσότερους από τους ξένους τους, φτιάχνοντας έτσι ένα σύνολο με αυτοματισμούς και σχετική ομοιογένεια. Η αποχώρηση του εμβληματικού αρχηγού τους, για τον Βασίλη Σπανούλη ο λόγος, περισσότερο στοίχισε στον ψυχολογικό τομέα πάρα στον αγωνιστικό. Ο Παναθηναϊκός από την άλλη, άλλαξε τους τέσσερις από τους έξι ξένους, δεν πήρε πάλι άσο και συνεχίζει να αντιμετωπίζει τα ίδια ακριβώς προβλήματα στην δημιουργία. Έχει ως σταθερές τους Παπαγιάννη και Παπαπέτρου, αλλά μετά ρίχνεις τα ζάρια για το ποιος θα τους βοηθήσει. Αναζήτηση της σταθερότητας δηλαδή.