Ο Σωτήρης Γεωργίου εστιάζει στην καταστροφική πρόσφατη φωτιά στον Σχίνο και στα χιλιάδες ζωάκια που κάηκαν αλλά και στις επιπτώσεις στην υγεία μας μακροπρόθεσμα.

Έχουμε συνηθίσει να ακούμε ότι ευτυχώς δεν είχαμε ανθρώπινα θύματα. Αναφέρομαι στις καταστροφικές πυρκαγιές με αφορμή και μια από τις μεγαλύτερες των τελευταίων 20 χρόνων,αυτή της Δυτικής Αττικής που ξεκίνησε από το Σχίνο Κορινθίας και έκαψε τα Γεράνεια όρη και σχεδόν 70.000 στρέμματα. Πολλοί μάλλον χαμογέλασαν επειδή δεν είχαμε θύματα μέσα στο γενικό κακό. Και πράγματι αυτό ήταν καλό. Γιατί η χώρα μας από τις εποχές της Ζαχάρως το 2007 και του Μάτι το 2018 ,έχει θρηνήσει δεκάδες ανθρώπινες ζωές. Και πράγματι το πρώτιστο και της Π.Υ και των αρμοδίων σε αυτές τις φωτιές είναι η προστασία της ανθρώπινης ζωής και κατόπιν της περιουσίας των ανθρώπων και στο τέλος η δασική έκταση. Όμως έχουμε δει ποτέ και την άλλη πλευρά,που δεν παίζει στα πρωτοσέλιδα και δεν “πουλάει” ,αλλά αφορά επίσης ψυχές και τελικά την ίδια μας την ζωή; Έχει σκεφτεί κανείς πόσα ζωάκια,σπιτικά που λέμε και μη,χάνουν την ζωή τους με φρικτό τρόπο στις καταστροφικές πυρκαγιές; Ψυχούλες δεν είναι και αυτές που ελάχιστοι θα ασχοληθούν μαζί τους και που εγκλωβίζονται στα καιόμενα δάση και εκτάσεις ; Ο αριθμός είναι φρικτός αν ανατρέξει κανείς στις φιλοζωϊκές που έχουν τις ανάλογες έρευνες

Όπως μάλιστα σημειώνει το φιλοζωικό σωματείο ANIMA, σε αντίθεση με το καλοκαίρι που τα ζώα είναι ενήλικα και ίσως μπορούν να τρέξουν ή να πετάξουν μακριά από την πύρινη λαίλαπα, αυτή η εποχή είναι η χειρότερη για τους κατοίκους του δάσους. Στο τέλος της άνοιξης, τα μωρά ζωάκια είναι ακόμη στις φωλιές τους, στα κλαριά και στα λαγούμια. Και φυσικά η σωτήρια για πολλά ζωάκια κινητοποίηση των εθελοντών δεν επαρκεί παρά μόνο για ελάχιστα. Και εδώ κάτι ακόμα. Τα ζωάκια χάνουν και τον τόπο τους,αναγκάζονται να μεταναστεύσουν και το ερώτημα είναι αν θα μπορέσουν και πως όταν έχουν καεί τόσο μεγάλες εκτάσεις. Άρα αναπόφευκτα θα έχουμε και νέες απώλειες.

Πάμε και στις παράπλευρες απώλειες. Μια καταστροφική φωτιά όπως η πρόσφατη στα Γεράνεια που σε συνδυασμό και με την προηγούμενη στην περιοχή την ίδια μέρα με την τραγωδία στο Μάτι το 2018(!),στην ουσία στερεί από την Αττική τον Δυτικό πνεύμονα οξυγόνου. Οι επιπτώσεις στην υγεία των κατοίκων της Αττικής θα είναι μακροπρόθεσμες και πιο βραχυπρόθεσμες για όσους έχουν ήδη αναπνευστικά προβλήματα. Το κλίμα επίσης αλλάζει προς το χείριστον ….Και φυσικά μην ξεχνάμε ότι η αποψίλωση των δασών με τις πυρκαγιές φέρνει και τις καταστροφικές πλημμύρες όταν τα δάση δεν μπορούν να συγκρατήσουν τα νερά και το ίδιο το χώμα πλέον που συμπαρασύρει και τα καμένα. Επί του θέματος υπάρχουν αν ψάξει κανείς ακόμα και στο Google δεκάδες αναλύσεις και έρευνες αλλά και προειδοποιήσεις των αρμόδιων επιστημόνων που ως είθισται καταλήγουν απλά σε συρτάρια μιας και στην Ελλάδα ειδικά η πρόληψη είναι άγνωστη λέξη. Να θυμίσω επίσης πόσες ζωές χάθηκαν από το νερό αυτή την φορά και τις πλημμύρες στην ευρύτερη περιοχή κάτω από τα Γεράνεια . Η καταστροφική θεομηνία έπληξε βασικά Μάνδρα, Μαγούλα και Νέα Πέραμο το 2017 με 24 νεκρούς και πολύ κόσμο να χάνει το βιός του.

Όλες αυτές οι καταστροφές θα έπρεπε να προβληματίσουν και τα οικονομικά επιτελεία που μάλλον αγνοούν βασικούς κανόνες της οικονομίας. Που λένε ότι ο λογαριασμός μιας φυσικής καταστροφής είναι μεγαλύτερος από αυτόν της ίδιας της καταστροφής. Το κράτος θα αναγκαστεί να πληρώσει αποζημιώσεις,θα χάσει έσοδα και τζίρο στο κορβανά του από την οικονομική απώλεια του ιστού της περιοχής και φυσικά μέσα από την καταστροφή του περιβάλλοντος θα πληρώσει στο μέλλον και τα έξοδα για την νοσηλεία των ατόμων που έμμεσα θα πληγούν από μια πυρκαγιά και τις μετέπειτα καταστροφικές επιπτώσεις της(περιβαλλοντολογικές και φυσικές -πχ πλημμύρες). Σύμφωνα με τους ειδικούς αξίζει να σημειωθεί ότι η συμβολή της φυσικής ορεινής βλάστησης στην μείωση των αιφνίδιων αστικών πλημμυρών διαδραματίζει ζωτικής σημασίας ρόλο. Στον υδρολογικό κύκλο του νερού η δασική βλάστηση αποτελεί ρυθμιστικό παράγοντα της απορροής του νερού και συντελεί στη μείωση ή εξάλειψη των πλημμυρίδων φαινομένων.

Όλα αυτά δείχνουν και γράφονται,για το ότι είναι τεράστιο λάθος να νομίζουμε ότι μετά από μια μεγάλη δασική πυρκαγιά είναι όλα καλά αν δεν χάσαμε ανθρώπινες ζωές. Υπάρχουν και άλλες ζωές που χάνονται και υπάρχουν και ζωές που θα χαθούν μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα μέσα από τις επιπτώσεις στο κλίμα και το έδαφος από την αρχική πυρκαγιά ,ενώ ακόμα και οι καθαρά οικονομικοί τεχνοκράτες θα πρέπει να προσεγγίσουν τις οικονομικές συνέπειες που φέρνει μια πυρκαγιά μεγάλης έκτασης ακόμα και σε καθαρό δασική έκταση όπως βασικά η πρόσφατη στο Σχίνο και την ευρύτερη περιοχή της Δυτικής Αττικής