Ο Σωτήρης Γεωργίου γράφει για την αλλαγή στο πλάνο του Κάτας και τη βελτίωση του Παναθηναϊκού.

Ο Παναθηναϊκός μετά την ολοκλήρωση των υποχρεωσεών του στην Ευρωλίγκα παρουσιάζει ένα πολύ καλύτερο πρόσωπο με αποτέλεσμα να κερδίζει με διαφορές των 20π μ.ο τα παιχνιδια του σε Α1 και κύπελλο.

Με εξαίρεση τον τελικό που επικράτησε με 91-79 του Προμηθέα και μάλιστα αρκετά πιο δύσκολα απ ότι δείχνει το τελικό σκορ. Γενικά οι πράσινοι έχουν καλύτερη εικόνα και στην άμυνα αλλά και στην επίθεση με σταθερά πολλά τρίποντα και με καλα ποσοστά. Ασφαλώς η διαφορά δυναμικότητας της Ευρωλίγκα με την Ελλάδα που έχουν πολύ καλύτερο ρόστερ απ όλες τις ομάδες, παίζει το ρόλο του.

Όμως καταγράφεται και μια σοβαρή αλλαγή στο κοουτσάρισμα του Κάτας. Ο Ισραηλινός τεχνικός σταμάτησε το εκνευριστικό πολλές φορές μπες -βγες και τις συνεχόμενες αλλαγές που δεν άφηναν την ομάδα να ρολάρει και της έκοβαν τελικά το ρυθμό. Ο Κάτας επίσης πρόκρινε τον Ρος στον άσο και περιόρισε το χρόνο Μακ και Μποχωρίδη πόσο δε μάλλον που τους εβαζε μαζί και ο ΠΑΟ είχε μια τεράστια τρύπα στην άμυνα με τις αντίπαλες περιφέρειες να κάνουν πάρτι.

Πλέον ο Ρος παίζει ένα γεμάτο 30λεπτο στον άσο και πολλές φορές και παραπάνω. Ο Μακ και ο Μποχωρίδης σχεδόν ποτέ μαζί πια και καθαρά σε συμπληρωματικούς ρόλους. Για παράδειγμα στον τελικό ο Μακ έπαιξε 12′ και ο Μποχωρίδης 5′. Με τον τρόπο αυτό ο Παναθηναϊκός έχει πάντα στο παρκέ μια ψηλή ομάδα με τον Χεζόνια στο “2” που δεν είναι καλός αμυντικός ατομικά αλλά σίγουρα λόγω ύψους είναι πολύ καλύτερος από Μακ-Μποχωρίδη.

Επίσης στην επίθεση με Παπαπέτρου-Χεζόνια μαζί πολλές φορές βγαίνουν ειδικά στον Κροάτη με το καλό ντράιβ, βοήθειες και έτσι ο Ρος μένει εντελώς ελεύθερος και γι αυτό έχει εξελιχθεί πια σε εξαιρετικό σουτέρ 3π! Ακόμα ο Κάτας σταμάτησε-εδώ είχε και μια δικαιολογία με τις απουσίες κάποιες φορές-να βάζει στο “3” τον Γουάιτ που ο ΠΑΟ γινόταν αργοκίνητος. Έτσι είναι πιο ευέλικτος και απειλητικός .

Στο “4” ο Γουάιτ είναι πολύ καλύτερος και στην μέρα του και επικίνδυνος με το τρίποντο που δεν είναι ασφαλώς σταθερός σουτέρ. Λέγαμε καιρό ότι ο Όγκαστ δεν μπορεί στο επίπεδο αυτό και ειδικά στην άμυνα είναι περιπατητής. Στον τελικό δεν πήρε καν χρόνο και ακόμα ο Μπέντιλ πάει βασικά στο “5”πια εκεί που είναι καλύτερος για να μην “βαραίνει”η ομάδα. Ο Κάτας πάντως αποφεύγει να παίζει πολύ ώρα μαζί με Παπαγιάννη-Μήτογλου καθώς είναι φανερό και το εξήγησε και ο κόουτς Δέδας που τον ξέρει καλύτερα από το Ισραήλ, οτι θέλει πολύ κίνηση και παιχνίδι μακρυά από τους ψηλούς. ‘

Εστω και με τον Παπαγιάννη να παίζει λιγότερο και αυτό είναι ένα θέμα που πρέπει να βρει λύση ο Κάτας για την συνέχεια και αν μείνει για του χρόνου στην Ευρωλίγκα,  καθώς άλλο Ελλάδα,ο Μήτογλου πάει και στο σέντερ αλλά στην άμυνα δεν δημιουργούνται τρύπες καθώς ο τελευταίος είναι εξαιρετικός αμυντικός και στις δύο θέσεις των ψηλών. Με όλα αυτά που τα είχαμε πει καιρό πριν και πλέον τα κάνει ο Κάτας, ότι το ροτέισον έκλεισε και παίκτες όπως ο Όγκαστ,ο Μακ και ο Μποχωρίδης που λέγαμε είναι για 5′ ,τόσο παίζουν!Σ

το τελικό για παράδειγμα ο Κάτας χρησιμοποίησε 10 παίκτες, τον Ρος συνέχεια στον άσο, Μποχωρίδης και Κασελάκης έπαιξαν 5 και 2′ αντίστοιχα ,ο Μπέντιλ 8′ και ο Μακ 12’. Άρα το ροτέισον ήταν 6 παίκτες με συγκεκριμένους ρόλους και γι αυτό ο ΠΑΟ πλέον παίζει καλύτερη άμυνα, σκοράρει πολύ από το τρίποντο και έχει σαφή και σωστή κατεύθυνση. Και για την Ελλάδα ειναι αρκετά αυτά για να μην έχει θέματα.