Ο Σωτήρης Γεωργίου γράφει με αφορμή το ισχαιμικό καρδιακό επεισόδιο που υπέστη ο Νίκος Χαρδαλίας και το γεγονός ότι αρκετοί δεν εύχονται ούτε καν… περαστικά.

Μια από τις ειδήσεις της Δευτέρας και όχι ευχάριστες ,ήταν αυτή για την υγεία του Νίκου Χαρδαλιά . Ο υφυπουργός Πολιτικής Προστασίας μετά από μια έντονη αδιαθεσία που αισθάνθηκε , διακομίσθηκε στο νοσοκομείο όπου του τοποθετήθηκαν δύο στεντ και παραμένει κλινήρης εκτός κινδύνου στην εντατική. Βασικά και αρχικά τα θερμά περαστικά μας και περαστικά να ειναι όλα και να επανέλθει πιο γερός από πριν ο άνθρωπος. Το άρθρο μου όμως το έγραψα γιατί για μια ακόμα φορά φάνηκε στην Ελλάδα πόσο λιγόψυχοι είμαστε,ή καλύτερα πόσο άψυχη είναι μια μερίδα της χώρας.

Ασφαλώς ο Χαρδαλιάς σαν Νο1 στην ηγεσία της αναβαθμισμένης μάλιστα Πολιτικής Προστασίας ,είναι λογικό και θεμιτό να δέχεται και να εισπράττει την κριτική για τις επιλογές του και τις δράσεις του. Αλλά κανένας μα κανένας δεν είναι σωστό και δεν έχει δικαίωμα από ηθικής και ανθρώπινης πλευράς τουλάχιστον να εύχεται τα χειρότερα για την υγεία ενός ανθρώπου. Ακόμα και στην βάρβαρη πολλές φορές αρχαιότητα υπήρχαν άτυποι κανόνες σεβασμού. Ακόμα και οι γκάγκστερ έχουν ηθικούς κανόνες. Ακόμα και οι μάγκες με την ψιλοκακή έννοια.

Ποτέ δεν χτυπάς τον εχθρό σου λένε όταν είναι αυτός πεσμένος. Εδώ έχουμε έναν άνθρωπο που είναι στο νοσοκομείο με σοβαρό θέμα και έχεις χιλιάδες να του εύχονται τα χειρότερα με εκφράσεις που αδυνατώ σαν άνθρωπος να αναπαράγω έστω και για να δείξω το τραγικό επίπεδο.

Αμα δεν γουστάρεις τον Χαρδαλιά και τον κάθε Χαρδαλιά δικαιωμά σου. Αλλά σόρυ που στο χαλάω,δεν μπορεί να λέγεσαι άνθρωπος όταν εύχεσαι να πεθάνει κάποιος όταν είναι στο νοσοκομείο και χωρίς να σου έχει κάνει κάτι καν προσωπικό. Γίνε άνθρωπος,δεν κοστίζει . Δεν θα ξοδευτείς. Ασε τον άνθρωπο και τον κάθε ένα που δεν γουστάρεις και που δεν έχεις μάλιστα και κάτι γκραν προσωπικό ,να γίνει καλά και μετά κράξτον. Πες του ότι θέλεις,βγάλτον άχρηστο. Αλλά όχι ρε σεις ,είναι ντροπή,είναι ξεπεσμός της ανθρώπινης φύσης να πανηγυρίζεις στο πρόβλημα του άλλου,πρόβλημα ζωής και να υβρίζεις.

Και στην τελική και εγώ κάνω την κριτική μου στον Χαρδαλιά αλλά να λέμε και καμιά αλήθεια ακόμα και επ αυτού,ο άνθρωπος δεν ήταν στον καναπέ αλλά στο πεδίο. Δεν μπορείς να του αρνηθείς ότι ήταν 24ώρο ολόκληρο σερί μέρες στις επάλξεις ,μια για την πανδημία και μια για τις φωτιές και δεν κοιμόταν. Κάτσε και εσύ με τοση πίεση και ευθύνες 24 ώρες άυπνος δύο μέρες,όχι 10,να είσαι μέσα στην τσίτα και να πρέπει να μιλάς με δεκάδες άτομα συνεχώς και αν είσαι μια χαρά έλα πες το…Μιλάμε για φθορά σε πολλά επίπεδα. Τουλάχιστον σεβάσου ότι ο τύπος ήταν εκεί,δεν έπινε κρασάκι και έπεφτε ο μισθός.

Και ούτε νομίζω αποφάσιζε για όλα ,δεν νομίζω ότι έιχε τέτοια αρμοδιότητα,οπότε μην κατηγορούμε έτσι απλά για τα πάντα. Δεν μπορώ να βλέπω ανθρώπους που εύχοταν μια μέρα πριν “Καλή Παναγιά” την επόμενη να εύχονται τα χειρότερα για έναν άνθρωπο. Πολλοί δε από αυτούς που εύχονταν κατάρες τον Χαρδαλιά τους είδα να τρέχουν τα σάλια τους σε κάτι ινφλουέσερ με τις πρόστυχες φωτό που τους καυλαντίζουν και μετά γιατί είναι μεροκαματιάρηδες ! Εκεί ούτε κιχ,ευχαριστώ και από πάνω και ας σε ξεφτιλίζουν;Γίνε άνθρωπος,δεν κοστίζει….