Ο εγγονός του Κώστα Γκουσγκούνη, Δημήτρης, μίλησε για τον παππού του και την άγνωστη προσωπικότητα του ως άνθρωπος.

O εγγονός του Κώστα Γκουσγκούνη, Δημήτρης, μίλησε νωρίτερα το μεσημέρι στην εκπομπή «Love It» του ΣΚΑΪ για τον παππού του παρουσιάζοντας άλλες πτυχές της προσωπικότητάς του. Τον χαρακτήρισε έναν άνθρωπο που δεν μετάνιωσε για τίποτα από όσα έκανε, ούτε τις ταινίες πορνό. Ενώ αναφέρθηκε στα δύσκολα χρόνια που πέρασε ως παιδί αλλά και στο τέλος της ζωής του που υπέφερε από άνοια.

Tί ανέφερε ο Δημήτρης Γκοσυγκούνης:

«Είναι φρέσκια η απώλεια. Ήθελα ο κόσμος να μάθει κάποια πράγματα για τον παππού μου. Ήταν απίστευτος άνθρωπος, ένας ογκόλιθος, ένας καταπέλτης θετικής ενέργειας. Εγώ είμαι 41 ετών κι ακόμη δεν έχω καταλάβει πού έβρισκε αυτή τη δύναμη. Ήταν ένα παιδί που μπήκε σε ένα τρένο 15 ετών χωρίς παπούτσια, έγινε μεγάλος φωτογράφος στην Αθήνα και στη συνέχεια έγινε ηθοποιός.

Μπόρεσε και διατήρησε σε πολύ καλό επίπεδο την ιδιότητα του πατέρα, του φίλου και έφυγε ευτυχισμένος. Με όσα έζησε θα μπορούσε να είχε παρεκκλίνει, αλλά εκείνος ήταν σταθερός και μεγάλωσε την κόρη του. Για μένα ήταν σαν πατέρας μου. Έπαιζε το ρόλο του θεματοφύλακα, έδινε τις συμβουλές του, με άφηνε να φάω τα μούτρα μου αλλά όταν χρειαζόταν έμπαινε και καθάριζε», τόνισε.

«Δεν μετάνιωσε για τίποτα»

Παράλληλα, ξεκαθάρισε πως ο παππούς του δεν μετάνιωσε για τις ταινίες πορνό στις οποίες πρωταγωνίστησε και τον έκαναν ευρέως γνωστό. «Δεν μετάνιωσε για τίποτα. Αν ξαναζούσε θα έκανε τα ίδια. Ήταν πολύ μπροστά για την εποχή του, ένας σίφουνας. Δεν καταλάβαινε τίποτα. Για εκείνον ήταν απλώς ένα επάγγελμα, αγαπούσε πολύ τις γυναίκες και ήταν ευγενικός με όλους. Όταν ξεκίνησε τις ταινίες ήταν σε καλή οικονομική κατάσταση με ένα πολύ καλό φωτογραφείο στην Αθήνα. Έκανε τις ερωτικές ταινίες για το βίτσιο του».

Πώς περνούσε τα τελευταία χρόνια της ζωής του;

«Έκανε 360 μπάνια το χρόνο, έπαιζε ρακέτες και ήταν χειμερινός κολυμβητής. Γι’ αυτό έζησε 91 χρόνια. Είχε γενέθλια στα τέλη Απριλίου και μετά από τρεις μέρες έφυγε από τη ζωή. Τα τελευταία χρόνια είχε γεροντική άνοια και υπήρχαν πολλές στιγμές που και ο ίδιος έβλεπε ότι είχε πρόβλημα. Γι’ αυτό ήθελε να ‘φύγει’.

Δεν ήθελε ποτέ να ζητά πράγματα και να επιβαρύνει τους άλλους, γι’ αυτό αποφάσισε να μείνει μόνος του κι εμείς μπορούσαμε να τον επισκεπτόμαστε. Το τελευταίο διάστημα είχε πάει σε έναν οίκο ευγηρίας, παρουσίασε ένα πρόβλημα στον πνεύμονα και έφυγε από τη ζωή».