Όταν κάτω από την Ακρόπολη, καλείσαι να απεικονίσεις την μορφή της μεγαλύτερης φωνής που έβγαλε η Ελλάδα, την Μαρία Κάλλας, αποδέξου την πρόκληση μονάχα αν μπορείς να την σμιλέψεις όσο υπέροχη ήταν.

Όταν οι εκπρόσωποι της Ελληνικής Πολιτείας είχαν την ιδέα να σκορπίσουν τη στάχτη της Μαρίας Κάλλας στο Αιγαίο το 1979, δεν υπολόγισαν σωστά την φορά του ανέμου και η αποτεφρωμένη πριμαντόνα αντί να πέσει στη θάλασσα, κατακάθισε πάνω τους μετατρέποντάς τους σε μπαρουτοκαπνισμένες καρικατούρες που έφτυναν την στάχτη μπροστά στις κάμερες.

Αν η ίδια η Κάλλας έβλεπε τη σκηνή, οπωσδήποτε θα την έντυνε με την φωνή της να τραγουδάει την Norma κοιτώντας τους με εκείνο το μοναδικό στυλ της ντίβας με το οποίο τραγουδούσε στις μεγαλύτερες όπερες του κόσμου. Η αδεξιότητα των εκπροσώπων της πατρίδας της να την τιμήσουν τότε θα μπορούσε να αποδειχθεί και προφητική.

Πριν λίγες ημέρες, ακόμα μια φορά, το ολόσωμο άγαλμά της που τοποθετήθηκε στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας όχι μόνο δεν της μοιάζει, αλλά ακόμα μια φορά αποδεικνύει την αδυναμία των φορέων να σταθούν αντάξιοι της τεράστιας προσωπικοτητάς της αλλά και των περιστάσεων.

Κάποτε στην Μαβίλη όπου και βρισκόταν το πατρικό της σπίτι, είχε στηθεί ένα άγαλμα της Αλίκης Βουγιουκλάκη, το οποίο κατέληξε να αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης εικαστικής παρέμβασης που περιελάμβανε μια σιδερώστρα και είχε βεβηλωθεί από θαμώνες της πλατείας. Πριν βέβαια βεβηλωθεί από τους περαστικούς, είχε ήδη αλλοτριωθεί η εικόνα της Εθνικής Σταρ από το γλύπτη Βασίλη Διονυσόπουλο ο οποίος παρέδωσε το 2000 μια `προτομή η οποία δεν θύμιζε ούτε τρίτη εξαδέλφη της.

imageΕπειδή στην Ελλάδα η ιστορία συνήθως επαναλαμβάνεται, το ίδιο λάθος έγινε και με το γλυπτό της Μαρίας Κάλλας το οποίο αποτελεί έργο της εικαστικού Αφροδίτης Λίτη, η οποία απέδωσε την αστοχία της ομοιότητας με την εμβληματική σοπράνο στην ” δική της οπτική”. «Αυτή είναι η δική μου Κάλλας», δήλωσε η εικαστικός στα κανάλια, διεκδικώντας από την πλευρά της το δικαίωμα ενός καλλιτέχνη να «μεταφράζει» τον κόσμο με τα δικά του μάτια.

Μόνο που όταν τοποθετείς την Μαρία Κάλλας στην Διονυσίου Αρεοπαγίτου δίπλα στο Ηρώδειο, καλό θα είναι να αφήνεις λίγο στην άκρη την πάρτη σου και να συμβάλλεις στην ιστορία όπως ορίζει η κλασσική έννοια της τέχνης. Αρκετοί ειδικοί και μη, εξέφρασαν τις επιφυλάξεις τους για την αισθητική του χρυσού αγάλματος και τα σχόλια των χρηστών στο twitter ήταν κυρίως αρνητικά, ειρωνικά και επικριτικά.

Όταν κάτω από την Ακρόπολη, καλείσαι να απεικονίσεις την μορφή της μεγαλύτερης φωνής που έβγαλε η Ελλάδα, την Μαρία Κάλλας, αποδέξου την πρόκληση μονάχα αν μπορείς να την σμιλέψεις όσο υπέροχη ήταν. Κανείς δεν ζήτησε την δική σου ματιά. Όλοι ζήτησαν να δουν τα υπέροχα εκφραστικά μάτια της.