RADIO
Λάμπρος Γκαραγκάνης
Ο Παναθηναϊκός είναι η καλύτερη ομάδα του Πρωταθλήματος έως τώρα, αλλά αυτό δεν εξασφαλίζει τίποτα για το μέλλον. Γράφει ο Λ. Γκαραγκάνης.
Όταν το καλοκαίρι έπεφτε το μπινελίκι σύννεφο, άλλοτε με αιτία και άλλοτε επειδή έτσι έπρεπε, προσπαθήσαμε να κρατήσουμε μία ήπια στάση. Με κριτικό πνεύμα, όπως πρέπει. Tονίζοντας τι επιβάλλεται να γίνει ώστε η περυσινή ομάδα να μπορέσει να βελτιωθεί και να γλιτώσει μία ακόμα ψυχοφθόρα χρονιά. Φυσικά, μετά από 6 αγώνες δεν μπορεί να βγει συμπέρασμα. Απλά, επειδή πουλάει, το κράξιμο έγινε αποθέωση μετά την ισοπαλία στο Φάληρο με τον Ολυμπιακό και λόγω της απίθανης παραγωγικότητας που παρουσιάζει το Τριφύλλι στη Λεωφόρο.
Και άλλες χρονιές, όπως την πρώτη του Δώνη, ο Παναθηναϊκός προσπάθησε να προοδεύσει. Μέσα σε χειρότερες συνθήκες, σε μία εποχή μάλιστα που όσοι εναγκαλίζονται με τη φετινή ομάδα τον είχαν… υποβιβάσει. Κάτι γινόταν στην πορεία και το πράγμα στράβωνε. Οπότε το μεγάλο στοίχημα του Ιβάν Γιοβάνοβιτς είναι να διατηρηθεί αυτή η αποτελεσματικότητα στη Λεωφόρο, που θα εξασφαλίσει επαρκή συγκομιδή βαθμών, και στη συνέχεια κάποια στοιχεία να μπορέσουν να μεταφερθούν και εκτός. Άλλωστε, ο Παναθηναϊκός δεν χρειάζεται να γίνει ομαδάρα για να περάσει από την Τρίπολη ή τη Λαμία. Ούτε στο «Μπομπονέρα» θα παίξει, ούτε στο «Ολντ Τράφορντ»…
Αν ο Ρούμπεν Πέρεθ αγωνιζόταν στον Ολυμπιακό ή στον ΠΑΟΚ θα πλέκονταν διθύραμβοι για τον παίκτη των 15-20 εκατ. Ο Ισπανός δεν είναι σε ηλικία για ξεπέταγμα, ωστόσο η ποιότητα και η εμπειρία του με εκατοντάδες ματς στην Primera Division (πόσοι παίκτες στο ελληνικό Πρωτάθλημα θα μπορούσαν να φτάσουν τα 300 στην Ισπανία;) κάνουν μπαμ.
Έχει φέρει την απόλυτη ισορροπία στα χαφ, διαθέτοντας τη σωστή μεταβίβαση και την επαρκή ανασταλτική δράση που καλύπτουν το έλλειμμα ταχύτητάς του. Η προσθήκη του Αλεξανδρόπουλου αντί του Μαουρίσιο στην 11άδα δημιούργησε τις κατάλληλες συνθήκες για να σταματήσει το περυσινό σκορποχώρι. Ορθώς η πλειοψηφία στέκεται στον γκολτζή Καρλίτος και στον Σωτήρη, αλλά ο Πέρεθ αποτελεί το βασικό γρανάζι όλης της λειτουργίας του Τριφυλλιού.
Ακόμα και ο αρνητικός Τσάβι Ρόκα φαίνεται ότι άφησε μία μικρή παρακαταθήκη στον Παναθηναϊκό. Επέμενε για τον Καρλίτος και όλα δείχνουν ότι θα δικαιωθεί. Ο Χουάνκαρ βρίσκει σταθερότητα και αμυντική επάρκεια στην αρχή της χρονιάς. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο ρόλος του και η θέση του φέτος ήταν επισφαλής το καλοκαίρι. Πιο πριν ο Δώνης πίστεψε στον Αλεξανδρόπουλο και τον καθιέρωσε στην πρώτη ομάδα, ανεξάρτητα και η κοινή γνώμη έλεγε ότι δεν έπαιζε για να παίρνει θέση βασικού ο Χρήστος.
Ο Σωτήρης Αλεξανδρόπουλος ήθελε προσεκτικό «χτίσιμο», διότι ο κίνδυνος να μην έχει την πρόοδο του Χατζηγιοβάνη αλλά την πτώση του Μπουζούκη ήταν υπαρκτός. Πόρισμα; Κανείς από τους προηγούμενους δεν ήταν τόσο σκάρτος. Προβληματική είναι η κατάσταση που έχει επικρατήσει στον σύλλογο τα χρόνια Αλαφούζου. Αυτός ο απρόβλεπτος παράγοντας είναι και ο μεγαλύτερος εχθρός μέσα στη σεζόν, διότι αρνητικά αποτελέσματα νομοτελειακά θα έρθουν.
Ο κόουτς Γιοβάνοβιτς δουλεύει επάνω στον Αργεντινό, γνωρίζοντας ότι αποτελεί asset για τον Παναθηναϊκό. Ξέροντας ότι πρέπει να πιάσει και να αποτελέσει σημείο αναφοράς. Το πως λειτουργούν οι ομάδες φάνηκε στη συνεννόηση του Αργεντινού με τον Καρλίτος, ώστε να εκτελέσει το πέναλτι και να ανοίξει λογαριασμό. Η παρουσία του Σεμπάστιαν Παλάσιος σε θέση φορ απελευθέρωσε τον Ισπανό και τον οδήγησε σε αυτό το ξέσπασμα.
Ο «Τούκου», όπως δήλωσε και ο προπονητής, μπορεί να προσφέρει σε όλες τις θέσεις της επίθεσης. Έχει την ντρίπλα και την εκρηκτικότητα να δημιουργεί καταστάσεις στην αντίπαλη περιοχή, όπως το κερδισμένο πέναλτι με τον Ιωνικό. Ο Παλάσιος στο 100% θα είναι σπουδαίο εφόδιο για τον Παναθηναϊκό και παράμετρος της αγωνιστικής προόδου του.
Η διάθεση και η θετική ενέργεια των φιλάθλων που βρέθηκαν στο παιχνίδι με τον Ιωνικό αποτελούν σαφέστατα παράγοντας για την άνετη νίκη, ακόμα και όταν το ματς στράβωσε (1-1). Η προσέλευση, επίσης, υπήρξε ιδιαιτέρως ικανοποιητική όπως και στα δύο προηγούμενα ματς με Απόλλωνα Σμύρνης και Βόλο. Με αποτελεσματικότητα στη Λεωφόρο, όπως τονίστηκε και πιο πάνω, ο Παναθηναϊκός θα έχει κάνει ένα σπουδαίο βήμα για την επίτευξη των στόχων του στο Πρωτάθλημα.
Από αυτό έως την εργαλειοποίηση του 3/3 και του 13-2 στη Λεωφόρο, σε συνάρτηση με το γηπεδικό ζήτημα που εξελίσσεται, υπάρχει απόσταση επικινδυνότητας. Ο δρόμος για την πραγματική πρόοδο είναι αρκετά πιο σύνθετος. Για να μην προσμετρηθεί τι έγινε πέρυσι στο 1-4 του Ολυμπιακού στη Λεωφόρο, λόγω άδειων εξεδρών, μία απλή αναδρομή στις ημέρες της παρούσας διοίκησης στην ιστορική έδρα των Πράσινων πείθει. Από την Γκαμπάλα έως και ντροπιαστικές ήττες όπως το 1-2 από την Ξάνθη (σαν χθες, 16/10, το 2016) υπάρχουν ενδεικτικά παραδείγματα. Οι ομάδες προοδεύουν με παίκτες, εγκαταστάσεις, χρήματα, υγιές περιβάλλον. Κυρίως, με σταθερότητα σε όλα τα επίπεδα.
