RADIO
Λάμπρος Γκαραγκάνης
Ο Παναθηναϊκός αντιμετωπίζει τον ΠΑΟΚ στη Θεσσαλονίκη, επιζητώντας μόνο τη νίκη για την ουσία αλλά και το γόητρο. Γράφει ο Λ. Γκαραγκάνης.
Ο Παναθηναϊκός, στα χειρότερά του χρόνια, δεν προσπαθεί να κρατηθεί στην επιφάνεια για αλλότριους λόγους με τον αθλητισμό. Σε εποχές ακραίες, για τη χώρα, την κοινωνία και τον αθλητισμό που αποτελεί κομμάτι της, επιχειρήθηκε να δομηθεί ένα αφήγημα βορρά – νότου με τον ΠΑΟΚ να εκπροσωπεί το βόρειο τμήμα της Ελλάδας και τον Ολυμπιακό το νότιο. Μία απλή αναδρομή στην υπόθεση πολυιδιοκτησίας ΠΑΟΚ και Ξάνθης και την πολιτική χροιά που πήρε μπορεί να φρεσκάρει τη μνήμη σας. Περί αναφορών πως «η Ελλάδα χωρίζεται στα δύο».
Όταν μία αθλητική αντιπαλότητα κεφαλαιοποιείται πολιτικά έτσι, δεν πρέπει τίποτα από τα όσα γίνονται να προκαλεί εντύπωση. Ο Παναθηναϊκός περνάει δύσκολα τα τελευταία χρόνια στο ζευγάρι με τους Θεσσαλονικείς. Δεν είναι μακριά στον χρόνο η διαιτησία του Βίντσιτς και η αντίδραση του Γιώργου Δώνη, ο οποίος μέσα σε λίγα λόγια περιέγραψε την κατάσταση που καλείται να αντιμετωπίσει το Τριφύλλι. Ο ΠΑΟΚ έχει, πλέον, τον επικοινωνιακό μηχανισμό να αναγάγει σε παραδοσιακά ντέρμπι τα παιχνίδια του με τον Ολυμπιακό, παραγκωνίζοντας τους Πράσινους. Ή τουλάχιστον έτσι θεωρεί.
Δεν είναι σημείο αναφοράς, φυσικά, οι «ερυθρόλευκοι». Ναι η κόντρα με τον Παναθηναϊκό διατηρείται δεκαετίες, ο κανονικός Παναθηναϊκός, όμως, είχε άλλες προτεραιότητες. Πως θα τα βγάλει πέρα με τη Γιουβέντους, πως θα αντιμετωπίσει μία ήττα στη Βαρκελώνη, την αέναη αγωνία αν θα αξιώσει τη νέα γενιά να ζήσει ένα νέο «Γουέμπλεϊ». Θέμα προτεραιοτήτων είναι όλα. Ο ΠΑΟΚ βρήκε τη διοίκηση να δημιουργήσει δίπολο, έστω και επικοινωνιακά, και το πέτυχε.
Αντικειμενικά, στα ματς με τον Παναθηναϊκό αντιμετωπίζεται ως η μεγάλη ομάδα από όλους (διαιτησία, Τύπο, κόσμο) και οι Πράσινοι ως αυτή που έπεται. Είναι, ίσως, και το μεγαλύτερο εμπόδιο που έχει να ξεπεράσει η ομάδα του Ιβάν Γιοβάνοβιτς και σε αυτό το παιχνίδι στην Τούμπα. Ειδικά, όταν λίγα 24ωρα πίσω ο ΟΦΗ φάνηκε… μπόλικος μέσω Καραντώνη και ο Παναθηναϊκός φάνηκε… ΟΦΗ. Για όλα αυτά, το γόητρο παίζει σημαντικό ρόλο, κάθε φορά που το matchup αυτό προκύπτει.
Αρκετές πιθανότητες συγκεντρώνει το σενάριο να κριθεί το παιχνίδι από αποφάσεις των Τρεϊμάνις και Μπέμπεκ. Συμπέρασμα που δεν είναι αυθαίρετο. Αρκεί, φέτος, να δει κανείς τη σειρά πέναλτι και την ευκολία που τα παίρνει ο ΠΑΟΚ. Και από την άλλη, να τσεκάρει πως αντιμετωπίζεται η αθηναϊκή ομάδα. Το παιχνίδι, πλέον, δεν γίνεται με τον ρέφερι αλλά με τον VAR. Ο ορισμός του Μπέμπεκ, ο οποίος πέρυσι τον Απρίλιο πήγε να τινάξει στον αέρα (εν μέρει το κατάφερε), το Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός 3-1, κρίνεται τουλάχιστον αμφιλεγόμενος.
Σε κάθε περίπτωση ο Σέρβος προπονητής πρέπει να προετοιμάσει τους παίκτες του για το τι μπορεί να γίνει. Έχει τόσο μεγάλη σημασία, όσο και η τακτική προετοιμασία. Ο Παναθηναϊκός αν μπορέσει να φτάσει στα καλά φετινά επίπεδα απόδοσης, έστω και χωρίς τον Λούκας Βιγιαφάνιες που θα λείψει λόγω της στοχευμένης αποβολής του στο Ηράκλειο, δεν έχει να φοβηθεί κάτι. Ίσα – ίσα μπορεί να πάρει ό,τι του στέρησαν τα προηγούμενα χρόνια. Κυρίως, όμως, να προσθέσει τους 3β. στη συγκομιδή του, αλλά και τη θετική ενέργεια και ψυχολογία που αυτοί θα φέρουν. Ειδάλλως, θα έχει πρόβλημα και το Κύπελλο θα γίνει αυτοσκοπός (όχι πως δεν είναι, αλλά τέλος πάντων).
ΥΓ1: Η παρουσία του Κουρμπέλη στην αποστολή είναι το καλύτερο νέο της χρονιάς. Ο διεθνής χαφ δεν θα πάρει λεπτά συμμετοχής στην Τούμπα, αλλά στο ματς Κυπέλλου με την Αναγέννηση Καρδίτσας που έρχεται. Η επιστροφή του θα είναι προσεκτική και ο Δημήτρης διαθέτει όλα τα ψυχικά αποθέματα να ξεπεράσει τον σκόπελο καριέρας που του προέκυψε.
ΥΓ2: Ο μεταγραφικός σχεδιασμός, που δεν… έγινε, δείχνει πως ο Παναθηναϊκός διανύει μία χρονιά μετάβασης. Από την υπάρχουσα κατάσταση σε κάτι άλλο. Δεν γίνεται η αναφορά μόνο για το διοικητικό κομμάτι. Ευχή και ελπίδα, λίγες ημέρες μετά τα 114α γενέθλια του Γίγαντα του ελληνικού αθλητισμού, η επόμενη ημέρα να έχει μόνο φως. Το οποίο, πάντα, στο τέλος επικρατεί.
