Την πρώτη του ήττα δέχθηκε φέτος ο Ολυμπιακός, με τρόπο που σίγουρα δείχνει προβληματισμό σε πολλούς τομείς. Γράφει ο Πάρης Τσιλιώτης…

Μία ήττα δεν παύει να μένει ως μία ήττα. Αυτό όμως που πρέπει να βλέπεις είναι την γενική εικόνα, τι πήγε λάθος και να το βελτιώσεις. Δεν μπορείς να στέκεσαι ούτε στο «καλό» ξεκίνημα και το δύο στα δύο στους φετινούς ομίλους, ούτε φυσικά ότι μπορεί να αλλαχτεί το τσιπάκι με κάποιο μαγικό ραβδάκι.

Ο Ολυμπιακός στο πρώτο ημίχρονο μπήκε μουδιασμένα. Μπήκε αγνώριστος δίχως την πίεση που τον έχουμε συνηθίσει να βγάζει μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Σχεδόν όλη η ομάδα του Πέδρο Μαρτίνς δεν είχε μπει μέσα στο γήπεδο. Υπάρχει το παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ, υπάρχει και μία «περίεργη» τιμωρία, όμως αυτό δεν είναι σίγουρα δικαιολογία για κανέναν.

Τα σημάδια ότι κάτι χρειάζεται να αλλάξει ο Πορτογάλος τεχνικός είναι εμφανές. Σήμερα για ακόμα ένα παιχνίδι η ενδεκάδα ήταν σχεδόν ίδια. Αλλαγές δεν υπήρχαν. Σαν να φοβάται; Σαν να μην εμπιστεύεται άλλους παίκτες; Απάντηση δυστυχώς δεν υπάρχει. Ο Ολυμπιακός την φετινή χρονιά έχει πάρει παίκτες που μπορούν να συνθέσουν με ευκολία δύο «11άδες».

Ο Βαλμπουενά έχει ξεχαστεί…

Μιλάμε για έναν φοβερό παίκτη με τρομερή εμπειρία. Ο Ματιέ Βαλμπουενά με την εμπειρία του μπορεί να τραβήξει τον Ολυμπιακό από το χέρι και να σου αλλάξει τη ψυχολογία. Πόσα παιχνίδια βρίσκεται στον πάγκο. Με δεδομένο ότι έρχεται ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ, θα μπορούσε να ξεκινήσει στο αρχικό σχήμα. Ο Γάλλος έχει ξεχαστεί. Το ακόμα πιο περίεργο είναι ότι δεν είδαμε να υπολογίζεται ούτε στις αλλαγές επί της Άιντραχτ.

Ο Πέδρο Μαρτίνς δείχνει να στηρίζει τον Αγκιμπού Καμαρά. Καλά κάνει και σίγουρα δεν μπορεί να διαφωνήσει κανείς σε αυτό. Παρ’ όλα αυτά όμως είναι κάποια παιχνίδια που δεν μπορείς να πηγαίνεις τους παίκτες στα κόκκινα. Λογικά και επακόλουθο είναι να πατήσουν το στόπ.

Ρόνι Λόπες η Ονιεκούρου;

Εδώ τίθεται ένα εύλογο ερώτημα. Ήρθαν και οι δύο με τις καλύτερες συστάσεις. Μέχρι τώρα κανείς δεν έχει αποδώσει τα αναμενόμενα. Αν για τον Ονιεκούρου έχουμε μία πιο καλή εικόνα, για τον Ρόνι Λόπες δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο.

Ο Πορτογάλος μεσοεπιθετικός επί τους Γερμανούς έπαιξε για σχεδόν μισή ώρα και έδειξε ότι μπορεί να συνεισφέρει. Έχει να δώσει πράγματα και εν συγκρίσει με τον Ονιεκούρου φάνηκε πιο έτοιμος από τον Νιγηριανό.

Ο Ρόνι δεν έχει πάρει όσες ευκαιρίες χρειάζεται και από το λίγο που αγωνίστηκε έδειξε ότι μπορεί να προσφέρει. Μπορεί να δώσει λύσεις, ενώ στο ένας εναντίον ενός είδαμε ότι είναι κάτι που υστερεί φέτος ο Ολυμπιακός με τον Ρόνι Λόπες να δείχνει ότι αξίζει την δική του ευκαιρία.

Τυχερός… στην ατυχία του!

Ο Ολυμπιακός γνώρισε την ήττα με 3-1 απέναντι σε μία ομάδα που έδειξε καθαρά το Γερμανικό στοιχείο μέσα στον αγωνιστικό χώρο.

Κακή διαχείριση από τον Μαρτίνς, κακή εμφάνιση, ενώ μέσα σε όλα τα στραβά η ισοπαλία της Αντβέρπ απέναντι στην Φενέρμπαχτσε μας έδωσε ανάσα.

Διευκρίνηση μην παρεξηγηθώ ότι μία κακή βραδιά, η κακή διαχείριση όπως αναφέρω δεν σημαίνει ότι σβήνει την πορεία της ομάδας μέσα στη χρονιά.