Ο Γάλλος επιθετικός σε δηλώσεις του αναφέρθηκε στην αποχώρησή του από τον Άρη, αλλά και στη σιγουριά που είχε για τον Άκη Μάντζιο.

Ο Νικολάς Ντιγκινί παραχώρησε συνέντευξη στον Ρ/Σ «Metropolis 95.5» και αρχικά αναφέρθηκε στο άδοξο τέλος μιας εξαιρετικής χρονιάς για τον ίδιο καθώς με τη φανέλα του Απόλλωνα Λεμεσού σημείωσε 18 γκολ σε 35 αγώνες, πρόσφατα όμως χρειάστηκε να υποβληθεί σε επέμβαση αποκατάστασης χιαστού κι έχασε τους τελικού του κυπριακού Πρωταθλήματος. «Ήταν άσχημος ο τρόπος με τον οποίο ολοκληρώθηκε η σεζόν. Στατιστικά ήταν η καλύτερη χρονιά μου, αλλά σε επίπεδο αγωνιστικής εικόνας ήταν μία από τις καλύτερες. Μπορεί κάποιες σεζόν να μην βάλεις τόσα γκολ, όμως, να έχεις καλή παρουσία. Έτσι είναι το ποδόσφαιρο, είναι μία δοκιμασία στην οποία πρέπει να υποβληθώ. Η επέμβαση έγινε την περασμένη Δευτέρα και αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να προσδιορίσω με ακρίβεια το διάστημα της απουσίας μου. Δεν θα βιαστώ. Συνήθως χρειάζονται 6-7 μήνες. Υπολογίζω ότι προς το τέλος της χρονιάς θα αρχίσω προπονήσεις», είπε.

Εκεί (του) αναφέρθηκε η περίπτωση του Μπρούνο Γκάμα ο οποίος μετά από πολύ σοβαρό τραυματισμό, έκανε την καλύτερη χρονιά της καριέρας του. «Η περίπτωση του Μπρούνο είναι από τα πολύ ωραία παραδείγματα. Θέλει προσπάθεια και υπομονή. Κάθε περίπτωση διαφέρει, εξαρτάται και από τον τραυματισμό. Θα προσπαθήσω να επιστρέψω στο 100%».

Ο Γάλλος επιθετικός ρωτήθηκε για τη θέση που του ταιριάζει και εξήγησε παράλληλα γιατί φέτος ήταν τόσο παραγωγικός. «Η κανονική θέση μου είναι 10αρι ή μάλλον πίσω από τον στράικερ. Εκεί έπαιξα στην Κύπρο, όπως και στράικερ και θα έλεγα ότι το απόλαυσα. Συνήθως όμως οι προπονητές με χρησιμοποιούν σε θέσεις αναλόγως των αναγκών τους. Έτσι παίζω και στην πτέρυγα αλλά η θέση που μου ταιριάζει είναι πίσω από τον στράικερ».

Στη διάρκεια της χρονιάς και δεδομένης της παραγωγικότητάς του, το όνομά του αναφερόταν συνεχώς από τους φίλους του Άρη, ειδικά από τη στιγμή που η ομάδα τους αντιμετώπιζε πρόβλημα στο σκοράρισμα. Σε σχετική ερώτηση απάντησε… «πρέπει να βλέπετε και τις άλλες δουλειές που κάνει ο επιθετικός μέσα στο γήπεδο. Ο Μάνος έκανε πάρα πολλές δουλειές στο γήπεδο, όπως και ο Μαντσίνι και ο Γκάμα. Ο Άρης έκανε μία από τις καλύτερες χρονιές του. Ενδεχομένως να μην ήταν τόσο αποτελεσματικοί, αλλά σημασία δεν έχει πόσα γκολ θα βάλεις αλλά πόσα παιχνίδια θα κερδίσεις».

Με τον Άκη Μάντζιο συνυπήρξαν στον Πανθρακικό και του τέθηκε η επιτυχία του Άρη επί ημερών του Έλληνα τεχνικού. «Ήταν ο πρώτος προπονητής μου στην Ελλάδα, ξέρω ότι είναι καλός προπονητής και ήμουν σίγουρος ότι θα έκανε καλή δουλειά».

Σε ερώτηση για τους λόγους της αποχώρησής του από τον Άρη, στάθηκε στον αγωνιστικό ρόλο του. «Στο ποδόσφαιρο μπορεί να συμβούν πράγματα που δεν εξηγούνται. Ήμουν βασικός και στον δεύτερο γύρο σταμάτησα να παίζω. Δεν έγινε κάτι, ήταν απόφαση του προπονητή. Επέλεξε να παίζει με δύο παίκτες στην επίθεση, τον Λάρσον και τον Ιντέγε. Ίσως δεν ήταν χαρούμενος με την απόδοσή μου. Μ’ έβαζε στην αριστερή πλευρά, είχαμε συζητήσει και του είχα πει ότι μου ταιριάζει περισσότερο να παίζω είτε ως στράικερ είτε πίσω από τον στράικερ. Ο προπονητής είχε αποφασίσει και από τη στιγμή που δεν έπαιζα, έπρεπε να κοιτάξω το μέλλον μου με τη λογική της διατήρησης στο υψηλό επίπεδο. Ο Άρης δεν μου έκανε πρόταση για να μείνω κι έτσι αποχώρησα».

Ξεχωρίζοντας τις στιγμές που έζησε στον Άρη, η πιο όμορφη αλλά και δυσάρεστη ήταν το ίδιο παιχνίδι! «Δεν θα ξεχάσω ποτέ την ατμόσφαιρα με τη Μόλντε, αυτό που πλησιάσαμε να πετύχουμε (μετά την ήττα με 3-0 στον πρώτο αγώνα), αλλά και την απογοήτευση που νιώσαμε ότι δεν τα καταφέραμε. Νομίζω ότι αξίζαμε την πρόκριση, αλλά ήμασταν άτυχοι. Είναι από τις πιο ευχάριστες αλλά και δυσάρεστες στιγμές. Θυμάμαι τις νίκες επί της ΑΕΚ, του Παναθηναϊκού και του ΠΑΟΚ, όπως όμως και την πρεμιέρα του Πρωταθλήματος στη Λαμία. Είχαμε πολύ άγχος γιατί ήταν το πρώτο παιχνίδι της ομάδας έπειτα από τα δύσκολα χρόνια που είχε ζήσει».