Η αλήθεια είναι ότι το άθλημα δεν το ξέρω και πολύ καλά. Το παρακολουθώ αποσπασματικά και κυρίως σε εθνικό επίπεδο στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Η Εθνική μας ομάδα είναι με διαφορά η πιο συνεπής σε συλλογικό άθλημα στην παρουσία της στο κορυφαίο αθλητικό γεγονός. Δίνει ανελλιπώς το παρόν και προσπαθεί να πάρει εδώ και χρόνια το πρώτο της μετάλλιο. Σε Ολυμπιακούς Αγώνες, γιατί μετάλλια σε κορυφαίες διοργανώσεις έχει κατακτήσει για να μην ξεχνιόμαστε.Το γεγονός ότι έως τώρα δεν το έχει πετύχει, μπορεί να θεωρηθεί και συμπτωματικό γεγονός. Υπήρχαν φορές που το άξιζε, άλλες που το έχασε το τρένο στις λεπτομέρειες και άλλες που βρισκόταν σε κατώτερο επίπεδο. Τώρα στο Τόκιο μοιάζει σαν να ήρθε το πλήρωμα του χρόνου.

Η Εθνική ομάδα βρίσκεται πια στα ματς των μεταλλίων. Στο κρίσιμο αγώνα των νοκ- άουτ στα χιαστί παιχνίδια κέρδισε με άνεση το Μαυροβούνιο και πλέον περιμένει τον αντίπαλο της στον ημιτελικό της Παρασκευής από το ζευγάρι Ουγγαρία – Κροατία. Δύσκολο ματς το επόμενο, σύμφωνα με τους ειδικούς, αλλά μπορεί να περιμένει. Η Ελλάδα όπως και να έχει είναι στην ζώνη του βάθρου και θα έχει δύο ευκαιρίες για να βάλει στο στήθος της για πρώτη φορά μετάλλιο σε ομαδικό άθλημα. Το χρώμα είναι αδιάφορο. Το ταξίδι έχει σημασία.

Δεν γνωρίζω ούτε τους κανονισμούς του αθλήματος επαρκώς, ούτε πολύ περισσότερο την δυναμική των αντιπάλων του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος. Αυτό που ξέρω είναι ότι το πόλο είναι ένα άθλημα που εκπροσωπεί την πατρίδα μας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Προσωπικά εύχομαι να φθάσει στην κορυφή. Ότι όμως και να γίνει αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στα παιδιά και τους προπονητές τους για την προσπάθεια. Οι ευχές μας μαζί τους!!