Ο Σωτήρης Γεωργίου γράφει για τη μεγάλη επιτυχία της Μαρίας Σάκκαρη και του Στέφανου Τσιτσιπά, αλλά και για την αθλητική παιδεία που δεν έχουμε.

Μαράζι το έχω τόσα χρόνια να δω τον Τύπο και τα ΜΜΕ να δίνουν αξία και προβολή σε αθλήματα που μπορεί να μην πουλάνε στο …οπαδιλίκι αλλά έχουν πραγματικούς πρωταγωνιστές παιδιά που έχουν δώσει τα παντα στην ζωή τους για το άθλημα τους.

Ένα άθλημα που πολλές φορές τους στερεί χρήμα,μέλλον σε επίπεδο σπουδών και πολλά ακόμα αν θέλουν να παλέψουν για να πάνε στην πρώτη γραμμή.Τα λεγόμενα συλλογικά αθλήματα όπως ποδόσφαιρο,μπάσκετ πάντα πουλάνε. Τα …μοναχικά είναι στα αζήτητα… Αν όμως πας μια Ρώμη,ένα Παρίσι,θα δεις πρωτοσέλιδο σε κορυφαίες εφημερίδες,το τένις,την ποδηλασία,την γυμναστική και φυσικά το στίβο.

Εκεί δεν μετρά αν έχει οπαδούς και …ομαδάρες αλλά αν κάνεις κάτι καλό και έχει σημασία πάνω απ όλα ισότιμα ο αθλητισμός. Μπορεί η Ελλάδα να δίδαξε πολιτισμό και παιδεία αλλά αθλητική παιδεία δεν έχουμε. Ακόμα και οι Ολυμπιονίκες μας είναι στα αζήτητα μετά από μερικές μέρες των μεταλλίων τους. Όταν στο εξωτερικό είναι πρωτοσέλιδα για μήνες . Εδώ πρωτοσέλιδα σε εφημερίδες,σάιτ,γενικά στον Τύπο,γίνεσαι αν είσαι…παικταράς σε μεγάλη ομάδα,αν είσαι σε τηλεπαιχνίδι ή αν μας δείξει καμιά κοπελιά τα κάλλη της σε σέξυ φώτος…. Αυτό κάποτε πρέπει να αλλάξει.

Να σταματήσουμε να είμαστε η Ελλάδα της ..λεζάντας,δηλ του πανηγυρισμού και του τζερτζελέ και του ακραίου μάλιστα οπαδισμού! Άλλωστε στην Ελλάδα όταν είμαστε για να πάρουμε κανένα χρυσό ή τίτλο όλοι πρώτοι στην λεζάντα ,θυμούνται και το πόλο και το βόλει και την άρση βαρών ακόμα(θυμάστε γεμάτο ΣΕΦ στις χρυσές εποχές;). Μετά όμως μεταξύ συγγενών και φίλων και αν πάνε και αυτοί!

Η Μάρια Σάκκαρη και ο Στέφανος Τσιτσιπάς γράφουν ιστορία στο Ρολάν Γκαρός. Εκεί που για όσους αρεσει το τένις ,καθόμασταν και βλέπαμε και λέγαμε χρόνια πριν ότι πως θα ήταν να βλέπαμε κανέναν Έλληνα έστω και στις πρώτες σχετικά φάσεις! Βέβαια εγώ το περίμενα.

Η γνωριμία μου με τον μέχρι πρόσφατα επί σειρά ετών πρόεδρο της ομοσπονδίας Σπύρο Ζαννιά και τον γιό του και φυσικά επίσης μέσα στο τένις απ όλα τα μετερίζια Θανάση,μου είχε δώσει το …στίγμα της επόμενης μέρας. Εχουν κάνει τεράστια δουλειά στο τένις και στις υποδομές και μου έλεγαν έρχεται η ώρα να απολαύσουμε τους καρπούς. Ολα αυτά πριν αρκετά χρόνια και ειδικά για την Σάκκαρη όταν ήταν στα 18-19…. Το ήξεραν,φαινόταν το πράμα που λέμε. Παιδιά με τρομερή όρεξη για δουλειά και πολλές θυσίες και η Μαρία και λίγο νεότερος Στέφανος. Και έτσι ήρθε η ώρα των ..καρπών. Να κάθεσαι να βλέπεις Ρολάν Γκαρός και στα ημιτελικά να έχεις δύο Έλληνες. Και στα δυο ταμπλό και στο ανδρικό και στο γυναικείο.

Και τα δύο Ελληνόπουλα γράφουν ιστορία αποκλείοντας μεγαλύτερα ονόματα που ήταν πολύ πιο πάνω στην σειρά κατάταξης… Και έχουμε μην ξεχνάμε μια ακόμα μεγάλη ελπίδα. Την 16χρονη Μιχαέλα Λάκη στους 16 junior’s, σηματοδοτώντας το μέλλον! Πολλά μπράβο και στα παιδιά και σε όλους όσους είναι κοντά τους τόσα χρόνια.στα δύσκολα χρόνια που έπρεπε να βάλουν και από την τσέπη τους και να χτυπάνε πόρτα πόρτα για χορηγούς μαζί και με την στήριξη της ομοσπονδίας στο βαθμό που μπορούσε μετά τα μνημόνια ειδικά…. Τώρα είναι στην ελίτ.

Το τένις το μαθαίνουν στην Ελλάδα και όσοι νόμιζαν ότι είναι ένα ωραίο πράσινο μπαλάκι… Και το έχουν πρωτοσέλιδο τα μεγάλα αθλητικά σάιτ, το παιζει η TV και λίγο τα άλλα και κάποιες εφημερίδες αθλητικές κάπως ψηλά που λέμε. Το θέμα είναι μην είμαστε της λεζάντας…Να στείλουμε τα παιδιά μας αν τους αρέσει το τένις να ασχοληθούν και όχι να τα προτρέπουμε ντε και καλά σε ποδόσφαιρο ή μπάσκετ για να…γίνουμε πλούσιοι!

Να θυμάται ο Έλληνας φίλαθλος-ελπίζω να γίνουμε στο σύνολο φίλαθλοι και όχι οπαδοί-το τένις και μετά το τέλος του Ρολάν Γκαρός και τα Media να μην περιμένουμε πάλι του χρόνου να βάλουν ένα καλό θέμα για το άθλημα αυτό και την προβολή των πρωταθλητών μας…..Εχουμε και εμείς ευθύνη,τα ΜΜΕ ,στο κεφάλαιο της αθλητικής παιδείας…