Ξεχάστε τις… πλούσιες Εφές και Φενέρμπαχτσε. Το τοπίο στο τουρκικό μπάσκετ αλλάζει άρδην, ακολουθώντας την πτώση της λίρας. Γράφει ο Γιώργος Κογκαλίδης

Ο περισσότερος κόσμος θεωρεί (εσφαλμένα) ότι το μπάσκετ είναι δίποντα, τρίποντα, καρφώματα κι άμυνες. Όλα αυτά συμβαίνουν στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου, αλλά για να φτάσουμε εκεί υπάρχουν πολλά προαπαιτούμενα. Πάνω και πρώτα απ’ όλα είναι η οικονομία κι αν πρόκειται για τις τουρκικές ομάδες (εν προκειμένω Εφές και Φενέρμπαχτσε) οι προβλέψεις είναι δυσοίωνες.

Η τουρκική λίρα κατρακύλησε κι αυτό δημιουργεί νέα δεδομένα. Το φάντασμα του πληθωρισμού πλανάται πάνω από την οικονομία της χώρας κι όπως αντιλαμβάνεστε, ακόμα κι αν δεν ασχολείστε με οικονομικούς δείκτες και χρηματιστήρια, οι όποιες συναλλαγές γίνονται με ξένο νόμισμα (εν προκειμένω δολάριο)… πονάνε!

Ομάδες του βεληνεκούς της Εφές και της Φενέρμπαχτσε, μπορούν θεωρητικά να απορροφήσουν ζημιές, όμως αν δεν υπάρξει ταχύτατη ανάκαμψη της τουρκικής οικονομίας, κάτι που δεν φαίνεται ιδιαιτέρως ορατό στον ορίζοντα, οι μεταγραφές θα κοστίσουν περισσότερο από την ονομαστική τους αξία. Όσο υποτιμάται η τουρκική λίρα, όσο βαραίνει το ισοζύγιο με το δολάριο, τόσο θα ακριβαίνει η μετακίνηση παικτών από το… πάνω ράφι.

Ήδη στον χώρο του τουρκικού μπάσκετ υπάρχει προβληματισμός, ο οποίος φτάνει στα όρια της αγωνίας. Ο φόβος για ντόμινο, που θα προκληθεί από την ανεξέλεγκτη αύξηση του πληθωρισμού, δεν αφήνει ανεπηρέαστα τα μεγάλα κλαμπ. Και δεν είναι μόνο το βαρύ οικονομικό φορτίο, που θα κληθούν να σηκώσουν, αλλά και ο κοινωνικός αντίκτυπος που έχουν οι όποιες κινήσεις.

Αν τα πράγματα ζορίσουν, δεν μπορεί η Εφές (για παράδειγμα) να συνεχίσει σαν να μην συνέβη τίποτα, ακόμα κι αν τα ταμεία της αντέχουν, ακόμα κι αν οι χρηματοδότες επιθυμούν να συνεχίσουν τη δράση τους. Βλέπετε, καμία ομάδα, σε καμία χώρα, δεν μπορεί να αποκοπεί από τον κοινωνικό της ιστό, δεν μπορεί να μην ακολουθεί τις συνθήκες που επικρατούν.

Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Ότι θα δυσκολέψει πολύ η κατάσταση, ενόψει της μεταγραφικής περιόδου. Βεβαίως, για τους ξένους παίκτες που θα ζουν στην Τουρκία, ο… παράδεισος θα είναι ακόμα πιο… παραδεισένιος, καθώς θα πληρώνονται με δολάρια και θα ζουν σε μια χώρα όπου το τοπικό νόμισμα έχει υποτιμηθεί, άρα η μετατροπή των χρημάτων για πράγματα καθημερινότητας θα είναι προς όφελός τους. Αυτό, όμως, δεν φτάνει για να καλύψει μια σειρά από άλλα θέματα.

Πέραν της διαφαινόμενης τάσης να ρίξουν τα μπάτζετ, η ανασφάλεια θα είναι αποτρεπτικός παράγοντας για την ολοκλήρωση μιας μεταγραφής. Άλλωστε, η Τουρκία δεν ήταν ποτέ ο πλέον ασφαλής προορισμός για τους Αμερικανούς, πόσο μάλλον τώρα που υπάρχει ανοικτή πολιτική κόντρα, συνέπεια της οποίας είναι η υποτίμηση της λίρας.

Η Φενέρμπαχτσε αποκλείστηκε από το φάιναλ φορ, η Εφές το παλεύει ακόμα. Αν κατορθώσει να προκριθεί, θα έχει αβαντάζ, έναντι της συμπολίτισσας, αλλά κι αυτό δεν θα είναι ιδιαιτέρως σημαντικό. Μάνατζερ, παράγοντες, άνθρωποι που ασχολούνται με το μπάσκετ στη γειτονική χώρα, αντιμετωπίζουν με προβληματισμό τις οικονομικές εξελίξεις. Το ότι θα επηρεάσουν τις ομάδες είναι δεδομένο, αυτό που μένει να μάθουμε είναι ο βαθμός. Και βέβαια, αυτό τείνει προς όφελος των ελληνικών ομάδων, καθώς η… ψαλίδα θα κλείσει. Πολύ ή λίγο, θα το μάθουμε σύντομα…