Δημοσθένης Καρμοίρης
Ο Δημοσθένης Καρμοίρης γράφει για τα «κανονικά» δύσκολα που αρχίζουν τώρα για τους διεθνείς και δεν ήταν στη Γρανάδα!
Αφότου παρακολούθησα το φιλικό μας με την Ονδούρα και εν συνεχεία την αναμέτρηση Γεωργίας-Ισπανίας, μου γεννήθηκε στο έπακρο η περιέργεια για την ανταπόκριση της αποστολής της Εθνικής υπό τον μανδύα του φαβορί και όχι του αουτσάιντερ.
Επιτυχία, δίχως άλλο, το «Χι» στην πρεμιέρα των προκριματικών του Mundial, απέναντι σε μια πρωταθλήτρια Κόσμου και Ευρώπης, σε ένα κλασικό μεγαθήριο της ποδοσφαιρικής Υφηλίου, σε μια ομάδα που τον περασμένο Νοέμβριο ανάγκασε τα γερμανικά πάντσερ να αντιληφθούν πώς ένιωθε η Βραζιλία στον τελικό του ’14, όταν ο αντίπαλος σε σφυροκοπά αλύπητα, ακατάπαυστα, χωρίς τον παραμικρό οίκτο.
Ωστόσο η ισοπαλία της Εθνικής μας στη Γρανάδα ήταν προϊόν τριών συνισταμένων:
Ο όρος για τους πρωτοδιδάξαντες Ιταλούς σημαίνει απλά: «εφαρμόζω τακτική με έμφαση στην άμυνα και την ανασταλτική λειτουργία. Και αυτό κάναμε για να αποσπάσουμε εν τέλει το 1-1.
Πόσα απίδια βάζει ο σάκος
Εδώ σε θέλω όμως τώρα μάστορα, που είσαι πια υποχρεωμένος να δώσεις συνέχεια στην καλή αρχή που έκανες. Να εξαργυρώσεις με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τον ανέλπιστο βαθμό που τσίμπησες στην Ισπανία.
Να κερδίσεις στην έδρα σου τη Γεωργία, που δεν είναι Ισπανία, ούτε Σουηδία (ο άλλος ισχυρός πόλος του γκρουπ) και που όμως απέδειξε ήδη κι ας μην έχει ακόμα βαθμό, ότι είναι «μπελάς»!
Πόσο δύσκολα έκαμψαν την αντίσταση της τα φαβορί του ομίλου, Ίβηρες και Σκανδιναβοί, το είδαμε στα δύο πρώτα ματς του ομίλου…
Να σου, λοιπόν, που η Εθνική μας την Τετάρτη πρέπει να παίξει ποδόσφαιρο κυριαρχίας, να βάλει κάτω τη μπάλα, να δημιουργήσει, να οργανώσει κινδύνους στην περιοχή των Γεωργιανών – όπως συνέβη με την αδύναμη Ονδούρα σε φιλικό όμως αγώνα – να είναι όμως αυτή τη φορά πιο ουσιαστική, να μη κλοτσάει τα… άχαστα, επομένως να τη δούμε σοβαρότερη.
Για να μας πείσει, παίρνοντας τους βαθμούς της νίκης ότι (θα) έχει λόγο στον Όμιλο και ελπίδες να ταξιδέψει στο Κατάρ.
Όλα τούτα προϋποθέτουν, ο Ολλανδός εκλέκτορας και οι διεθνείς να έχουν (ξανά)γυρίσει το διακόπτη της μετριότητας έως και… απελπισίας στα μάτια μας, με τα παιχνίδια που έκανε η Εθνική τα τελευταία χρόνια, για να κατρακυλήσει δικαιολογημένα πάλι στο ranking της FIFA…