RADIO

live radio icon

ΤΩΡΑ:  

overfm.gr | ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ | Αποχαιρετούμε τον Ανέστη Βλάχο μέσα από τα δικά του λόγια

Ο ίδιος είχε πει σε μια συνέντευξη του το 2014 “Ήμουν ο σκληρός ρολίστας και όχι ο κακός του ελληνικού σινεμά”

O Aνέστης Βλάχος έφυγε από την ζωή σε ηλικία 87 ετών ύστερα από ολιγοήμερη νοσηλεία στον Ευαγγελισμό.

Ο Ανέστης Βλάχος ήταν μια πραγματικά τεράστια κινηματογραφική φυσιογνωμία. Το πρόσωπό του, απο μόνο του ήταν ο ορισμός του ρολίστα, του ανθρώπου που είναι γεννημένος για ηθοποιός, που η ίδια η φύση τον έπλασε για να τον θυμούνται. Ένα εργατικό ατύχημα, τα δύσκολα χρόνια που εκείνος δούλευε και σε οικοδομή, του στέρησε το ένα του μάτι, κι όπως ο ίδιος είχε πει, με τη φροντίδα της Έλλης Λαμπέτη πληρώθηκαν τα νοσήλεια.  Η συνέντευξη αυτή δόθηκε το 2014, όταν ήταν 80 ετών.

Παλαιότερα, σας είχαν χαρακτηρισει ώς τον “κακό” του ελληνικού κινηματογράφου. Πώς το σχολιάζετε;

Όχι, διαφωνώ και αυτό είναι το παράπονό μου απέναντι στους “αγράμματους” κινηματογραφικά δημοσιογράφους. Εγώ δεν έπαιζα τον κακό, εγώ έπαιζα το σκληρό. Εγώ ήμουν ρολίστας, που σημαίνει ότι έχω παίξει όλους τους ρόλους του κινηματογράφου. Ο κακός είναι κιπίστας, δηλαδή κάνει ενα ρόλο. Εγώ δεν είχα κάνει ένα ρόλο, έχω κάνει όλους τους ρόλους. Απλώς τί συνέβη, έγραφα καλύτερα ώς ο σκληρός , έτσι με θυμούνται οι περισσότεροι.

Ποιά ταινία απ’όσες έχετε γυρίσει ξεχωρίζετε και γιατί ;

Kαταρχήν ξεχωρίζω το “Φόβο” του Κώστα Μανουσάκη, ΄με τον οποίο πήγαμε στο Φεστιβάλ του Βερολίνου και μου είχαν πεί ότι θα έπαιρνα το βραβείο βγαίνοντας απο την αίθουσα, αλλά τί συνέβη: Tότε λόγω Ανατολικού και Δυτικού Βερολίνου, η Γερμανία βρισκόταν σε εσωτερική διαμαχη. Ήθελαν λοιπόν να δώσουν κάποια κινηματογραφικά βραβεία για χάριν δημοσίων σχέσεων. Εγώ ήμουν ενα απλό ελληνόπουλο, δεν είχε καμμία τέτοιου είδους βαρύτητα το να μου έδιναν το βραβείο, γι’ αυτό και το έδωσαν σε έναν Γάλλο, ο οποίος κατά τη γνώμη μου δεν είχε καλή ταινία. Εγώ το ότι η κριτική επιτροπή υπολόγιζε να μου δώσει το βραβείο, το είχα μάθει απο τους ίδιους τους σκηνοθέτες οι οποίοι ήταν απο πολλές διαφορετικές χώρες και υπολόγιζαν να μου το δώσουν ώστε στη συνέχεια να γυρίσω κάποιες ταινίες μαζί τους. Όμως δυστυχώς, τελικά το έχασα όχι για κινηματογραφικούς αλλά για λόγους πολιτικής και διπλωματίας.

Φέτος ( δηλαδή το 2014) συμμετέχετε στην παράσταση “Οίκος Ευγηρίας”, θα θέλαμε να μας μιλήσετε για το νόημα της παράστασης κατά την άποψή σας:

Η ουσία είναι τα ανθρώπινα καθημερινά προβλήματα τα οποία διαδραματίζονται μέσα στους οίκους ευγηρίας όπου οι ηλικιωμένοι βιώνουν την εγκατάλειψη απο το οικογενειακό τους περιβάλλον, το οποίο δεν διαθέτει ούτε χώρο , μήτε χρόνο για κείνους και τους αφήνει εκεί μόνους να πεθάνουν ξεχασμένοι. Στο έργο ο δικός μου ρόλος μέσα στο θεατρικό είναι ενός ακόμη οικότροφου, τον οποίο έχουν εγκαταλείψει οι συγγενείς του εκεί μέσα διότι ήταν βάρος στην οικογένεια, μια και ο ηλικιωμένος, ψυχοσωματικά έχει τα προβλήματα ενός μικρού παιδιού: θέλει να τον φροντίζεις, παραπονιέται και κλαίει. Η υπόθεση του έργου είναι πολύ ανθρώπινη και αληθινή γιατί ειδικά με την κρίση που περνάει σήμερα η Ελλάδα το πρόβλημα αυτό της εγκατάλειψης των ηλικιωμένων διογκώνεται, μια και οι νέοι λόγω οικονομικών προβλημάτων βγαίνουν μέρα νύχτα για το μεροκάματο και δεν έχουν χρόνο να κοιτάξουν τους γονείς τους που έχουν πλέον γεράσει.

Εσείς συμφωνείτε με αυτή την τακτική, δηλαδή οι ηλικιωμένοι να αποσύρονται σε εναν οίκο ευγηρίας ή θα τους προτιμούσατε μαζί με τις οικογένειές τους;

Δε συμφωνώ. Εκεί θέλω να καταλήξω. Ότι τους θεωρούν βάρος κι έναντι μιας χρηματικής αμοιβής (της σύνταξης του ηλικιωμένου συνήθως) βάζουν μέσα στη βρωμιά ενός γηροκομείου τον παππού ή τη γιαγιά και τους περιμένουν απλά να πεθάνουν. Όταν ένας άνθρωπος κάνει οικογένεια και παιδιά και τα μεγαλώσει, στη δύση της ζωής του, έχει κάποιες απαιτήσεις απ’αυτά. Το παιδί έχει υποχρέωση απέναντι στο γονιό που το γέννησε, το μεγάλωσε και το σπούδασε, δεν είναι σωστό να τον πετάει σε ενα γηροκομείο και να περιμένει μόνο πότε θα πεθάνει να πάει να τον θάψει. Όλα αυτά τα ανθρώπινα προβλήματα και αδιέξοδα περνάνε μέσα απ’αυτό το έργο.

Έχετε ασχοληθεί με την πολιτική; Ποια ειναι η σχέση σας με την τοπική αυτοδιοίκηση; 

Yπήρξα Αντιδήμαρχος στην περιοχή που κατοικώ και μάλιστα ήμουν υπεύθυνος πρασίνου. Τον τωρινό Δήμαρχο τον ψήφισα για το μόνο λόγο ότι κατέβαινε με το ΠΑΣΟΚ, όμως δεν είναι ικανός για να βοηθήσει την περιοχή. Εγώ υπήρξα ιδρυτικό μέλος του ΠΑΣΟΚ, ήμουν με το κόμμα όταν ακόμη ο Ανδρέας, απο τον Καναδά είχε προμηνύσει ότι θα ιδρύσει ενα κόμμα.Ήμουν αυτός ο οποίος οργάνωσε την κλαδική ηθοποιών του ΠΑΣΟΚ και ο γραμματέας της τοπικής οργάνωση του ΠΑΣΟΚ στην πλατεία Βικτωρίας. Ακόμη ψηφίζω ΠΑΣΟΚ δε μπορώ να αλλάξω, προήλθα απ΄την ΕΔΑ και ανήκω στην λεγόμενη αριστερή πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ.

 


vstore.gr overfm
vstore workstation



PLANET SPORTS