Η απόφαση για παραμερισμό του αρχηγού της ΑΕΚ θα είναι μήνυμα με αποδέκτες και μέσα στο γήπεδο αλλά και στα αποδυτήρια. Γράφει ο Γιώργος Χελάκης

Από ένα και μόνο παιχνίδι είναι επιπόλαιο να βγάζεις γενικότερα συμπεράσματα. Να περάσει και το παιχνίδι με τον Ατρόμητο και τότε το ξανακουβεντιάζουμε. Ωστόσο η συζήτηση ξεκίνησε ήδη και δεν πρόκειται να σταματήσει. Την πυροδότησε η απουσία του Πέτρου Μάνταλου από την εντεκάδα της ΑΕΚ στο ματς του κυπέλλου με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα. Συζήτηση που ίσως να μην γινόταν αν δεν είχαμε ένα θετικό αποτέλεσμα συνδυασμένο με μια καλή εμφάνιση. Δεν πρόκειται για κάτι το εντυπωσιακό αλλά η ΑΕΚ εμφανίστηκε συμπαγής στην Τούμπα και με βάση τις ευκαιρίες που δημιούργησε θα μπορούσε να πάρει το παιχνίδι.

Ο αρχηγός της Ένωσης έμεινε στον πάγκο. Στη θέση του ο Ντάρκο Γέβτιτς που βολόδερνε μήνες τώρα στον πάγκο περιοριζόμενος σε ολιγόλεπτες εμφανίσεις. Όχι ότι όταν έπαιζε έβγαζε μάτια και όλος ο κόσμος μίλαγε για κατάφωρη αδικία εις βάρος του. Πρόκειται όμως για παίκτη με καλό βιογραφικό που λογικά δικαιούτο καλύτερης αντιμετώπισης. Στη θέση που παίζει όμως ο Μάνταλος ήταν βασικός και αναντικατάστατος. Σπεύδω δε να σημειώσω πως ο διεθνής χαφ δεν ήταν κακός. Πρώτος στις ασίστ είναι. Τι άλλο να ζητήσει κανείς από το δεκάρι μια ομάδας. Φαίνεται όμως ότι κάποια πράγματα έχουν αρχίσει να αλλάζουν στο μυαλό του Αργύρη Γιαννίκη.

Κι εδώ δεν μιλάμε για έναν κακό Μάνταλο που μοιάζει τρύπα στην εντεκάδα. Δεν είναι έτσι. Αν υπάρχει τρύπα αυτή σχετίζεται με τη γενικότερη συνοχή της ομάδας, την αυτοσυγκέντρωση της το κλίμα που επικρατεί στα αποδυτήρια. Σε πολλούς δημιουργήθηκε η εντύπωση πως ο Γιαννίκης με αυτού του είδους τα κριτήρια κι όχι τα καθαρά αγωνιστικά έκανε την επιλογή να αφήσει στον πάγκο τον Μάνταλο. Ότι το γλυκό έδεσε με την ομολογουμένως καλή παρουσία του Γέβτιτς στην Τούμπα είναι γεγονός. Ο Σέρβος κεντρικός χαφ και μπάλα ξέρει και πολύ κάθετη πάσα διαθέτει.

Είναι εντελώς πρόωρο να ισχυριστεί κανείς πως η Ενωση βρήκε τον νέο οργανωτή του παιχνιδιού της τον οποίο μάλιστα είχε τόσο καιρό μέσα στα πόδια της. Όλα είναι ανοικτά. Ακόμα κι αν μείνει ο Μάνταλος εκτός εντεκάδας στο εξής αυτό δεν στέκει να ερμηνευτεί με αμιγώς αγωνιστικά κριτήρια. Τα αποδυτήρια της Ενωσης ήτα ν μια δύσκολη διαχειρίσιμη υπόθεση για όλους τους προπονητές που πέρασαν τα τελευταία χρόνια από αυτά. Σας παραπέμπω σε δηλώσεις του τότε προπονητή της Ενωσης Γκουσταύο Πογιέτ. Ο Γιαννίκης όμως μοιάζει να έκανε το πρώτο βήμα. Το αν θα το… συνοδέψει και με δεύτερο θα φανεί στο ματς με τον Ατρόμητο.