Ο Γιώργος Χελάκης γράφει για το… κόλπο με τις αλλαγές που έκανε ο Μαρτίνς στον Σμιντ και τον έστειλε, σε δυο παιχνίδια, αδιάβαστο…

Οσα ξέρει ο νοικοκύρης ( όχι ο δικός μας, ο Γιώργος) δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος. Κι όσο ξέρει ο προπονητής του Ολυμπιακού δεν γίνεται να τα ξέρουμε εμείς, οι προπονητές του πληκτρολογίου. Και δεν το γράφω γενικά και αόριστα. Για την αφεντιά μου το γράφω που ανακατευόμουνα βλέποντας ότι για ένα ακόμα παιχνίδι δεν ξεκινάει ο Φορτούνης. Τώρα λοιπόν που το παιχνίδι γύρισε και η πρόκριση ήρθε από το σολάρισμα του φυσικού ηγέτη της ομάδας δεν σπεύδω να κοκορευτώ ότι φάνηκε πως ο διεθνής χαφ έπρεπε να είναι από την αρχή μέσα. Αν είναι να μπαίνει αλλαγή και να φέρνει τα πάνω-κάτω, ας γίνεται το θέλημα του προπονητή. Του Πέδρο Μαρτίνς που πήρε φαλάγγι τον υπερόπτη Γερμανό συνάδελφό του με τον ίδιο τρόπο και στα δύο ματς. Με τις αλλαγές. Εκεί που ο Σμιντ ήταν έτοιμος την πρώτη φορά να βολευτεί στο 3-2 και την δεύτερη να πανηγυρίσει την πρόκριση ήρθαν οι αλλαγές να του κλείσουν το σπίτι.

Στο Φάληρο ήταν ο Μασούρας από την ωραία κίνηση του Φορτούνη να σκοράρει. Το βράδι της Πέμπτης ήταν ο Χασάν που επωφελήθηκε από την κεφαλιά του Ελ Αραμπί στον οποίο είχε στείλει συστημένη την μπάλα ο Φορτούνης. Πως; Με σέντρα από αριστερά. Την πρώτη από τις περίπου δέκα σέντρες που είχαν γίνει από αριστερά αλλά δεν είχαν βρει μια φορά στόχο. Μια φορά σέντραρε από εκεί ο διεθνής χαφ και κόκκαλο η Αϊντχόβεν. Δεν έχω την υπεροψία να γράψω ότι οι ερυθρόλευκοι έθελξαν με την απόδοσή τους. Κάτι τέτοιο δεν συνέβη κι ας μην ξεγελούν τα δυο δοκάρια. Όχι δεν έπιασαν την φοβερή απόδοση οι παίκτες του Μαρτίνς. Εμαθαν όμως, να παίρνουν αυτό που θέλουν ακόμα κι όταν δεν θέλγουν με την απόδοσή τους. Το κάνουν σε κάμποσους αγώνες πρωταθλήματος, το κάνουν πια και σε ευρωπαϊκά παιχνίδια.

Αν δεν είναι αυτό γνώρισμα μεγάλης ομάδας τότε τι είναι; Ο Ολυμπιακός έχασε τον βηματισμό του με το πρώτο γκολ του Ζάχαβι και τον ξαναβρήκε με τις αλλαγές του Μαρτίνς. Αρχισε να πατάει καλύτερα στο βρεγμένο τερέν και να ζορίσει την ολλανδική άμυνα. Το τάκλιν που έκανε ο Μπα στο πρώτο ημίχρονο την ώρα που ο Μάλεν νόμιζε ότι θα σκοράρει μπαίνει πάνω από κάθε περίτεχνη ενέργεια που είδαμε στο ματς.

Με τέτοια τάκλιν σου κλείνουν το μάτι τα μεγαλύτερα ευρωπαϊκά κλαμπ. Ο Μπρούμα έκανε εξαιρετικό παιχνίδι και η τύχη ήταν που του στέρησε το γκολ Ο βιονικός Καμαρά έτρεξε παντού και πήρε τις περισσό0τερες προσωπικές μονομαχίες. Τον Χασάν αφήσαμε τελευταίο. Ο Αιγύπτιος είναι από τα πανάκριβα ποδοσφαιρικά αρώματα που βρίσκονται σε πολύ μικρά μπουκαλάκια (λεπτά συμμετοχής). Ο Ολυμπιακός προκρίθηκε στους δεκάξι και συνεχίζει να ονειρεύεται όταν το υπόλοιπο εγχώριο ποδόσφαιρο κοιμάται βαθιά νυχτωμένο…