Ο Τόλης Λεούσης καταπιάνεται με την εμφάνιση του Λευτέρη Μποχωρίδη στην Ρωσία.

Το 2020 τα οικονομικά δεδομένα είναι γνωστά. Στην χώρα μας μοιραία, τόσο η κρίση όσο και ο κορωνοϊός, έχουν αναγκάσει τις ομάδες σε σμίκρυνση του μπάτζετ τους και σε αλλαγή φιλοσοφίας ανάλογα με τα δεδομένα που έχουν να αντιμετωπίσουν και εννοείται με το πόσο… βαθιά φτάνει το χέρι τους στην τσέπη. Και σε μερικές φορές, μέχρι να βρουν… φόδρα.

Στον Παναθηναϊκό, από τη φυγή του Δημήτρη Γιαννακόπουλου από τα διοικητικά της ομάδας και την διαφοροποίηση των δεδομένων στο κομμάτι του μπάτζετ, οι Πράσινοι άλλαξαν φιλοσοφία.

Αρχικά αποφάσισαν να προχωρήσουν με τον Γιώργο Βόβορα στον ρόλο του απόλυτου κουμανταδόρου. Του προπονητή της ομάδας που θα προσπαθήσει να την επαναφέρει στις σωστές ράγες, την ώρα που και ο ίδιος θα έπαιρνε το «βάπτισμα πυρός» ως πρώτος προπονητής σε ομάδα επιπέδου Ευρωλίγκας. Ταυτόχρονα ήταν ειλημμένη απόφαση να στηριχτεί το όλο εγχείρημα σε Έλληνες παίκτες και κάποιους ξένους ικανούς να ανεβάσουν ποιότητα την ομάδα.

Κρατήστε αυτό το κομμάτι. Το τελευταίο.

Ο Παναθηναϊκός είδε τους Παπαπέτρου, Παπαγιάννη και Μήτογλου να βγαίνουν μπροστά. Ουσιαστικά τους έχρησε ηγέτες του, περιμένοντας από αυτούς να προσφέρουν με το… καλημέρα στη δύσκολη αποστολή που θα ακολουθήσει τη σεζόν 2020-21. Σε αυτούς προσθέστε τον Μποχωρίδη που επέστρεψε στην ομάδα αλλά και τον Κασελάκη που θα πάρει τις ευκαιρίες του και τους υπόλοιπους Έλληνες του ρόστερ.

Ταυτόχρονα ήρθαν στο ΟΑΚΑ παίκτες όπως ο Νέντοβιτς και ο Ουάιτ που άρπαξαν την δεύτερη ευκαιρία της καριέρας τους για να αναγεννήσουν την καριέρα τους.

Στο τώρα όμως. Ή μάλλον στο χτες…

Οι Πράσινοι συμφώνησαν με τον Σάικς για την θέση του πλέι μέικερ, την ώρα που ο Τζάκσον είναι στα… πιτς λόγω τραυματισμού. Ο πρώην παίκτη της Τουρκ Τέλεκομ αποκτήθηκε με συμβόλαιο ενός μήνα. Κίνηση που δεν την καταλαβαίνω ειλικρινά.

Ο λόγος; Μα όσα είδαμε στην Ρωσία και το ματς με την Χίμκι. Ο Παναθηναϊκός έχει γκαρντ, πρέπει να στηρίξει το γκαρντ που έχει. Οφείλει να έχει τον Μποχωρίδη στο ροτέισόν του. Αυτό ορίζει η νέα εποχή που έχει εισέλθει στην μετά Γιαννακόπουλου εποχή. Ένα παιδί που γνωρίζει που έχει έρθει, ξέρει τις απαιτήσεις της φανέλας.

Γιατί λοιπόν να αποκτηθεί ένας παίκτης στη θέση του;

Ο Παναθηναϊκός έχει ανάγκη έναν πλέι μέικερ. Έναν οργανωτή, που να μπορεί να «μοιράσει» το παιχνίδι και να γίνει σιγά σιγάς σημείο αναφοράς.

Πρέπει να «χτίσει» ο Βόβορας και να δημιουργήσει τον κορμό του για το μέλλον του Τριφυλλιού. Οι Τζάκσον, Σάικς και λοιποί γκαρντ είναι σαν τις εφήμερες αγάπες. Η νέα εποχή της ομάδας, οφείλει να ξεκινήσει από Έλληνες, ο «Μπόχω» είναι ένας γκαρντ που έχει το ταλέντο για να διακριθεί και την θέληση να γίνει ακόμα καλύτερος.

Το ματς την Ρωσία, θα έπρεπε να είναι για τον ίδιο το εναρκτήριο λάκτισμα για κάτι παραπάνω. Ίσως επιτέλους, εν μέσω κορωνοϊού και με τα λεφτά να μην τρέχουν από τα μπατζάκια τους, στον Παναθηναϊκό επιτέλους να επενδύσουν.

Οι εποχές που χάνονταν τα ταλέντα των Ελλήνων ας μείνουν στο παρελθόν…